Μην τα βάζεις ποτέ με τις συνθήκες!

Στον βαθμό που η προσοχή του ανθρώπου είναι εστιασμένη στην πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις του, δεν γνωρίζει το κβαντικό πλέγμα μέσα στο οποίο διαπλέκονται άπειρες δυνατότητες ζωής, ούτε το πώς να χορεύει μαζί τους με τρόπο που να ζει το Φως σε όλο και υψηλότερη Λάμψη. Όλες οι πραγματικότητες ώς την ίδια την πηγή του Φωτός, είναι παρούσες ταυτόχρονα ΕΔΩ και ΤΩΡΑ. Αυτό που φαίνεται είναι μια φαντασμαγορία των αισθήσεων. Εκείνο όμως που πραγματικά αντιλαμβανόμαστε, είναι αυτό που επιλέγουμε! Τα γεγονότα, οι συνθήκες, δεν είναι παρά προκλήσεις στην στατική μας οπτική. Οι νόμοι, ο τροχός του κάρμα, είναι ο αυτόματος πιλότος της εξέλιξης μας, μέχρι να γίνουμε ο κυβερνήτης του σκάφους μας και να ταξιδεύουμε ελεύθερα στα πεδία του Φωτός. Οι νόμοι είναι συντηρητές της ισορροπίας μέσα στην διττότητα όπου ισορροπεί προς το παρόν η ανθρώπινη συνείδηση. Εν τέλει οι συνθήκες είναι πάντοτε υπέρ του ανθρώπου, αφού ακόμα και στην δυσμενέστερη τους μορφή διασφαλίζουν ως πρόκληση την εξέλιξη και την πνευματική του επιβίωση. Η πρόνοια του Θεού ως άγρυπνος άγγελος παρακολουθεί την παιδική ακόμα ανθρώπινη συνειδητότητα λειτουργώντας το μυστήριο της ζωής απειρότροπα μέσα και έξω από μας. Οι συνθήκες είναι όπως ο καιρός! Ο καιρός εναλλάσσεται πολλές φορές δυσαρεστώντας μας, όμως δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό λόγο της εναλλαγής αυτής που είναι πάντοτε εντέλει η εξισορρόπηση και η συντήρηση της ζωής σε συνθήκες διττότητας. Ο λατρευτός μου Ηλίας, αρχαία, σοφή ψυχή, μου έλεγε πάντοτε όταν διαμαρτυρόμουν για την συννεφιά και την μουντάδα, πολύ αυστηρά: «Μην τα βάζεις ποτέ με τον καιρό, Μαρία μου!» Μην τα βάζετε ποτέ με τις συνθήκες αγαπημένοι μου! Είναι το σχολείο για την εξέλιξη μας! Φτάνει να έχουμε εμπιστοσύνη στον αόρατο άγγελο -ζώντα και ορατό εντούτοις για την ηλιακές συνειδήσεις- που μας προστατεύει και μας οδηγεί πέρα από αυτό που κάθε φορά αντιλαμβανόμαστε με τον νου! Ας αναρωτηθούμε για μια φορά από τι μας γλυτώνει, και τι ανταλλάσσει υπέρ ημών με το ελαχιστότερο για μας τίμημα παραβλέποντας τα αναρίθμητα μας πταίσματα και το καρμικό φορτίο ενός εκάστου... Εμείς ας είμαστε Άη Βασίληδες στην ζωή των άλλων! Κομιστές χαράς και φωτός! Έτσι φωτίζεται και χαριτοδοτείται και η δική μας ζωή! Έτσι αλλάζουμε τις συνθήκες όλων! Κανείς που δεν δωρίζει, δεν χαίρεται το δώρο, όπως κανείς που δεν αγαπά δεν πιστεύει ότι τον αγαπούν!

*