ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

6 Νοε 2010

Το τίποτα είναι πιο λίγο

Άλλη μια σοφή σου κουβέντα, Ηλία μου… Ράπισμα στους αδρανείς τελειοθηρικούς, στους σούπερ χαρισματικούς που δεν καταδέχονται να χαρίσουν στους άλλους ούτε ένα ψίχουλο από την ιδιοφυΐα τους! Αυτιστικά ανακυκλώνοντας την είσπραξη του χαρίσματος τους, όποιας κλίμακας, δεν νιώθουν ποτέ επαρκείς ούτε βεβαίως έχουν κίνητρο για να χαρίσουν το χάρισμα τους! Και η τιμωρία είναι ο αυτοεγκλωβισμός! Στο τέλος το χάρισμα σε ανατινάζει εσωτερικά! Είμαστε παγιδευμένοι στο δώρο μας! Ποιο είναι το κίνητρο που λείπει; Πάντα το μόνο κίνητρο δεν μπορεί να είναι άλλο από την αγάπη! Η τόλμη να αποφασίσεις να εμφανιστείς! Η εμπιστοσύνη πως δι’ εσού γίνεται ό,τι γίνεται, δεν το κάνεις εσύ! Εσύ μόνον αποφασίζεις να διατεθείς! Και τότε γίνεσαι μουσική, λόγος, παιγνίδι, χάδι, άγγελος! Μη φοβηθείς να ανοίξεις το καπάκι της παγιδευμένης δημιουργικότητας! Μη σκοτώνεις την ζωή πριν καν γεννηθεί! Αντί για την εκδοχή της μετριότητας και της αποτυχίας, ας βρούμε την ψυχή να αποκαλύψουμε την αλήθεια! Την όποια αλήθεια! Την εκάστοτε αλήθεια του εαυτού μας! Πάντα η αλήθεια φτάνει στις ψυχές… Ως χαρά, φως, άγια Απλότητα! Όχι ως τελειότητα! Τέλειος είναι μόνον ο Θεός! Γι’ αυτό και την τελειότητα την επιζητά μόνον ο εωσφόρος-εγωισμός, ο οποίος πασχίζει να γίνει θεός στην θέση του θεού. Το δώρο που χαρίζουμε είναι η ίδια μας η ψυχή, και όχι η τελειότητα του μέσου που θα διαλέξουμε! Ας τολμήσουμε να αποκαλυφθούμε! «Πάντα υπάρχει κάτι να δώσουμε, Μαρία μου! Το τίποτα είναι πιο λίγο!» Το ευάλωτο εξάλλου του εαυτού δεν είναι καθόλου μικρότερη αλήθεια μας… Ίσως να είναι και η συγκλονιστικότερη… Το τσαλάκωμα της εικόνας μας!

*

Δεν υπάρχουν σχόλια: