Με την σπουδή της ασυνειδησίας του ο άνθρωπος θέλει διαρκώς να «διορθώνει» αυτά που θεωρεί «κακώς κείμενα». Ίσως γιατί δεν μπορεί να δει την απόλυτη δικαιοσύνη του σύμπαντος πίσω από ό,τι τόσο αβίαστα θεωρεί άδικο. Ούτε και να εμπιστευτεί μπορεί τον Ζώντα Θεό και από εκείνον να εμπνευστεί κάθε στιγμή για τον βηματισμό του… Ο νους επαναστατεί: «Πώς να μείνω αδρανής;» Θεός στην θέση του Θεού αρνείται να δει την νομοτέλεια που η ίδια η πράξη του ανθρώπου κινεί εναντίον του: το «αντιπεπονθός» όπως οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν τον αδήριτο νόμο του κάρμα. Αρνείται να κοιτάξει πίσω από τα φαινόμενα. Αρνείται να σηκώσει με χαμόγελο την όποια δυσκολία, μεγεθύνοντάς την έτσι καθώς τον περιμένει σε κάθε γωνιά… Σκέφτηκες ποτέ ότι μια δυσκολία, μια ασθένεια, μπορεί να είναι το ανάχωμα ενός μεγαλύτερου κύματος που αν πέσει πάνω σου θα σε συνθλίψει και το σταματά η θεία Πρόνοια; Ασφαλώς και η πρόταση δεν είναι να μένεις αδρανής. Συν Αθηνά και χείρα κίνει! Έχε όμως σεβασμό! Να σεμνύνεσαι μπροστά στα συμβαινόμενα των οποίων τις αιτίες κατά κανόνα αγνοείς. Το έλεος του Θεού προς τον άνθρωπο είναι άπειρο! Ας έχουμε θάρρος στις δυσκολίες, και εμπιστοσύνη στην Άγια Ζωή εντός! Χωρίς θυμό, χωρίς διαμαρτυρία, χωρίς αναίδεια, αλλά με έμπνευση, ευγένεια, προσευχή ας είναι οι «διορθωτικές» μας κινήσεις επί του εαυτού μας και των άλλων. Η μόνη αληθινά διορθωτική κίνηση που οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, είναι να εγκαθιστά μέσα του όλο και βαθύτερα το Φως και να το μεταφέρει στον κόσμο γύρω του. Καθώς το Φως απλώνεται από μέσα προς τα έξω, τακτοποιεί όλα τα περιφερειακά ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο. Ακριβώς αντίστροφα από τον τρόπο που εκείνος κινείται: από έξω προς τα μέσα, θεωρώντας ότι πορεύεται προς το κέντρο καθώς προσπαθεί να διορθώνει την περιφέρεια, τις εξωτερικές συνθήκες, το υλικό μέρος… Το Φως δεν είναι παρά το κινούν ακίνητον! Αυτό που με τόσο κόπο και αγωνία αναζητά ο άνθρωπος και τόσο ανεπαισθήτως το χάνει… Και την ανάσα σου πρέπει να κρατάς όταν σε τιμά το Φως… Το μυστήριο του Φωτός λαμβάνει χώρα στα ατέλειωτα βάθη μιας ευγενικής Σιωπής απροσπέλαστης από τον νου…
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου