Η ομορφιά των έως τέλους σχέσεων είναι πως σου επιτρέπουν να παρακολουθείς τον εαυτό σου μέσα στον χρόνο! Το ίδιο και τους άλλους. Σου χαρίζουν μια ευλογημένη συνέχεια, σημεία της πορείας προς το φως. Η αγάπη όταν αναπτύσσεται στις ψυχές μέσα από την φιλία που διαρκεί, αναιρεί το αρχέγονο τραύμα του χωρισμού… Υπάρχει άραγε τέτοια αγάπη πέρα από την αγάπη των αγγέλων; Ηρωικές για τα ανθρώπινα μέτρα είναι οι σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο: γάμοι, φιλίες, έρωτες… «Πρόβα» ζωής για την ανεμπόδιστη ροή της αγάπης στο Όλο! Κι αν μοιραστήκαμε αποσπασματικά την ζωή μας στο Ταξίδι, μέσα μας εντούτοις είναι δυνατή η συνέχεια: το θαύμα της συμπόνιας εκείνης προς τον εαυτό-«άλλο». Το θαύμα της αγάπης που μετατρέπει όλα τα μέταλλα σε χρυσό! Η ιεροποιός καρδιά καθαγιάζει, ενοποιεί, ανασταίνει…
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου