Ο άνθρωπος διώχνει τους αγγέλους από την ζωή του μέσα από την διαρκή συναλλαγή του με τον σατανά της αμφιβολίας, του φόβου, της αντίθεσης. Η πνοή των αγγέλων αδιόρατη, ευάρεστη σαν αρωματισμένος από λουλούδια αέρας, δεν φτάνει καν στις αισθήσεις, καθώς ο νους πνίγεται στα καυσαέρια των δραστηριοτήτων του αφού συνεχώς παράγει αντιθέσεις και σύγκρουση! Χρυσός ζωής αγέρας η πνοή των ουράνιων όντων που περιβάλλουν τον άνθρωπο, αλλά εκείνος δεν τους επιτρέπει -ει μη μόνον περιστασιακά- να τον θεραπεύσουν και να τον εμπλουτίσουν με δύναμη και πολύτιμη συμπαντική πληροφορία! Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται! Στην εσωτερική καθαρότητα -το αντίθετο της «μοιχείας», της μείξης των πραγμάτων-, παίζεται και χάνεται το παιγνίδι για τον άνθρωπο.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου