ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

1 Ιουλ 2011

1.7.2007, Αγίων Αναργύρων

δεκαεπτά χρόνια μετά…
Όλο αυτό που φέρνει ο καθένας, ο διαφορετικός, ο ξένος, ο από αλλού φερμένος, μέσα του, τόσο αλλιώτικο και τόσο ενάντιο με την έξω ζωή, μια χρυσή μπάλα που μόλις πας να την κυλίσεις κολλάει σε μια βρώμικη λάσπη… Τι θα γίνει; Να το δώσει; Δεν το παίρνει κανείς. Να το πει; Ουδείς ακούει. Ένα κύλισμα μιας χρυσής μπάλας που κολλάει στη λάσπη της ζωής. Ας μείνει εκεί χρυσή! Για όποιον τη δει. Και τι θα γίνει; Πότε θα αλλάξει ο κόσμος; Εμείς οι ξένοι, οι αλλιώτικοι ρωτάμε. Ρωτάμε, ρωτάμε μέχρι που κουραζόμαστε, μέχρι που μας πνίγει η λάσπη. Αποτυχία. Ίσως. Ίσως και προσευχή! Όλο τούτο το μαράζι, όλη αυτή η αποστροφή, ας φτάνει στον ουρανό σαν προσευχή. Να συντηρείται αυτό το δεν μου αρέσει εδώ. Μην πάει και πούμε ξεχασμένοι καλά είναι, και μας ξεχάσει ο Θεός. Σαν προσευχή η αγωνία…
άγγελος Δημήτρης

Δεν υπάρχουν σχόλια: