Από το Άστρο Σου

Η ανθρώπινη ευτυχία δεν βρίσκεται στα αντικείμενα των αισθήσεων                                                                                                      

Συνειδητοποιείστε ότι η ανθρώπινη ευτυχία δεν βρίσκεται στα αντικείμενα των αισθήσεων ή των εμπειριών. Οποιαδήποτε ευχαρίστηση κι αν χαρίζουν αυτά, είναι προσωρινή και στιγμιαία. Πραγματική και παντοτινή ευτυχία μπορεί να προέλθει μόνο από μέσα σας.

Τα αισθητήρια όργανα πρέπει να θεωρούνται ως όργανα για προσφορά υπηρεσίας προς τους άλλους. Η ανόητη εντύπωση ότι η ευτυχία βρίσκεται μόνο στην ενασχόληση με τις αισθησιακές απολαύσεις πρέπει να εγκαταλειφθεί. 

Τα ζώα αρκούνται στο να αντλούν ικανοποίηση μόνο από τις αισθήσεις. Γι' αυτό κάθε άνθρωπος πρέπει να δηλώσει ακλόνητα: "Είμαι άνθρωπος και όχι ζώο." Μόνο όταν έχει αυτή την ακλόνητη πεποίθηση, θα αποβάλει την ζωώδη του φύση και θα διατρανώσει την ανθρωπινότητά του. Άρα, μόνο όταν θέσει τα αισθητήρια όργανα υπό τον έλεγχο του, θα μπορέσει να συλλάβει την φύση του Θεού.

*

Πραγματωμένη πίστη και συντονισμός
 με τον κοσμικό Ρυθμό                                                      

Οι άνθρωποι αγχώνονται στην προσπάθεια τους  να καθοδηγούν με τη διάνοια τις καταστάσεις και τους άλλους, ασκώντας έτσι, ασυνείδητα, μαύρη μαγεία. Φοβούνται να αφεθούν, έχουν ξεχάσει να είναι παιδιά. Φοβούνται ότι, αν ακολουθήσουν την Ροή και δεν βάλουν την δική τους θέληση, δεν θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα όμως αν προσαρμοστούμε με την Ροή των πραγμάτων, με τον Κοσμικό Ρυθμό, η θεία Πρόνοια θα μας προσφέρει ό,τι πραγματικά έχουμε ανάγκη και όχι ό,τι η διάνοια μας θεωρεί ως ανάγκη. 

Αυτά που μας προσφέρει ο Θεός είναι που μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους. Αρκεί να είμαστε απλοί σαν τα παιδιά. Γιατί στα παιδιά του ο Θεός δίνει πάντοτε αυτό που έχουν ανάγκη, αρκεί να πιστεύουν σ' εκείνον, χωρίς να αμφιβάλλουν. Η πίστη δεν είναι διανοητική κατάσταση,  με τον τρόπο που οι περισσότεροι θρησκευόμενοι λένε "πιστεύω στον Θεό", αλλά πραγμάτωση. Όποιος πιστεύει, μπορεί να θαυματουργήσει, όπως μας είπε ο Χριστός. Στην αρχή βεβαίως της πνευματικής μας πορείας επειδή είμαστε πνευματικά τυφλοί, είναι απαραίτητη η πίστη στο Άγνωστο, η οποία σιγά σιγά οδηγεί στην  βιωματική Πίστη που μπορεί να θαυματουργεί.

*

Προσφορά στον ίδιο σου τον εαυτό

Προσφορά, υπηρεσία στον ίδιο σου τον εαυτό είναι να κατορθώσεις να τον ανακαλύψεις! Να τον γνωρίσεις!

Ποιος αληθινά μπορεί να προσφέρει κάτι, όταν ο ίδιος δεν το έχει;

Με τρυπημένο κύπελλο δεν πίνεις νερό, να το θυμάσαι. Και το κύπελλό σου πρέπει νά’ ναι καλό, γερό, αλλά και να τό’ χεις αποκτήσει τίμια με τον αγώνα σου.

Γι’ αυτό προσπάθησε να έχεις.

Ανάπτυξε και βοήθησε τον εαυτό σου ώστε να γίνει άξιος να μπορεί να προσφέρει.

Στο φως μαζεύονται τόσα έντομα, τι τα ελκύει; Μα το Φως, η θερμότητα, η καθαρότητα!

Γίνε Φως να φωτίσεις! Και στο Φως σου θα προσέλθουν

εκείνοι που πραγματικά βλέπουν την Αγάπη του Φωτός, και που ζητούν βοήθεια.

Αλλά πρόσεχε! Ο κίνδυνος, μαχητή, του να θεωρήσεις τον εαυτό σου Διδάσκαλο και τον δρόμο σου μοναδικό, καραδοκεί.

Νά' χεις την σύνεση εκείνη ώστε να γνωρίζεις, να βοηθάς, να προσφέρεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι γύρω να γίνονται άξιοι, να γίνονται διδάσκαλοι του δικού τους εαυτού. Και να γνωρίσουν έτσι τον Θεό που μέσα τους κατοικεί.

* 
Να είστε μαζί μου! 

Και ανεβαίνει στο βουνό, και προσκαλεί όσους αυτός ήθελε· και πήγαν σ' αυτόν. Και εξέλεξε δώδεκα για να είναι μαζί του, και για να τους αποστέλλει να κηρύττουν. Για ποιο λόγο ο Χριστός επέλεξε  τους Δώδεκα; Πολλοί από μας προσπερνούν το "για να είναι μαζί του'', και απαντούν: ''για να τους αποστέλλει να κηρύττουν''. Αλλά ο Λόγος του Θεού δεν λέει αυτό. Λέει ότι ο Χριστός επέλεξε τους δώδεκα μαθητές πρώτα απ’ όλα ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, να έχουν δηλαδή κοινωνία μαζί του, να είναι όπου εκείνος είναι. Στην συνέχεια ακολουθεί το ''για να τους αποστέλλει να κηρύττουν''.

          Ο Χριστός έχει προσκαλέσει και εμάς! Να είμαστε μαζί του. Και κατόπιν, όντες σε κοινωνία μαζί του, μας αποστέλλει να κηρύττουμε, και να περπατάμε στα έργα που έχει προετοιμάσει για μας. Πολλοί παλεύουν με την ''ξηρότητα'', την δυσκολία που φέρνει η επικέντρωση στα έργα, στην πράξη. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε ξεχάσει το πρώτο μέρος της πρόσκλησης του Χριστού που απλώς λέει: ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΊ ΜΟΥ!

*

Πώς διαλύονται ενεργειακά μπλοκαρίσματα και εγωισμοί

Ένα από τα πρώτα πράγματα που προσπαθούμε να αναπτύξουμε για να προοδεύσουμε πνευματικά, είναι η συνειδητοποίηση των αρνητικών μας συμπεριφορών, συνηθειών κ.λπ. Αφού προηγηθεί η αναγνώρισή τους, η σωστή αντιμετώπιση είναι όχι η κατά μέτωπον σύγκρουση αλλά η ταύτιση με την εσωτερική μας αγαθότητα και το φως. Τότε από μόνα τους τα αρνητικά στοιχεία του εαυτού μας ατονούν, μαραζώνουν και διαλύονται. Φέρνουμε δηλαδή το φως στα σκοτάδια, αντί να παλεύουμε με τις ίδιες τις σκιές. Γι’ αυτό και πολλές πνευματικές τεχνικές όπως η αυτογνωσία, ακόμα και η ψυχοθεραπεία, καθώς και άλλες που δεν εμπεριέχουν διαλογισμό ή προσευχή, τελικά δεν μας πάνε πολύ μακριά, αν και βοηθούν σε ένα επίπεδο. Κάθε τέτοια αρνητική σκεπτομορφή-σκεπτοδομή, είναι ουσιαστικά παγιωμένη ενέργεια στη φυσιολογία μας, η οποία μπλοκάρει την ελεύθερη ροή. Αυτό αλλιώς λέγεται εγωισμός! Οι σκεπτομορφές αυτές έχουν έλλειψη ενέργειας, έλλειψη συνειδητότητας. Όταν ταυτίζεται κανείς με το Φως και την Αγαθότητα, φέρνει περισσότερη ενέργεια, πράνα, στη φυσιολογία του. Και σιγά σιγά τα μπλοκαρίσματα διαλύονται. Ενώ μόνο μια διανοητική αντιμετώπιση του τύπου: "σήμερα θα προσπαθήσω να καταπιέσω τον θυμό μου όταν δω αυτό το άτομο που με ενοχλεί" δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα αφού δεν είναι δημιουργική. Όλα τα προβλήματά μας ξεκινούν από έλλειψη δημιουργικότητας, από αδράνεια σε πολλαπλά επίπεδα. Πρέπει να γίνουμε σαν τον ήλιο, που συνεχώς δημιουργεί και δίνει ενέργεια. Σε τέτοια κατάσταση συνεχούς προσφοράς η ζωή θα μας θρέψει, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε ή να φοβόμαστε! Η εγωκεντρική συμπεριφορά του "όλα για μένα, δώσε μου, κοίτα με, αγάπησέ με'' κ.λπ. τελικά δεν οδηγεί  πουθενά. Συνεχίζουμε να νιώθουμε κενοί αφού περάσει η επίδραση της ενέργειας που μας έχει χαριστεί. Αυτό το νόημα έχει η συνεχής, ανιδιοτελής υπηρεσία για την οποία μιλούν όλες οι άγιες διδασκαλίες ώστε να είναι κανείς συνεχώς σε δημιουργικότητα, αφοβία και χαρά. Να δίνει, χωρίς προσμονή ανταπόδoσης. Από την στιγμή που σκεφτόμαστε το προσωπικό μας όφελος, μπλοκάρουμε άμεσα την ενέργεια που ελεύθερα έρχεται για να μας θρέψει. Γι’ αυτό να προσπαθούμε στην καθημερινότητα μας να μετατρέπουμε τις βαμπιρικές σκεπτομορφές σε δημιουργικές!

*