Μα τι ήρθαμε σ’ αυτή την ζωή να πούμε άλλο από το σ’ αγαπώ…

Έζησες την αγάπη; Το μόνο που μένει είναι η αγάπη! Τι αγάπη έδωσες, τι αγάπη μοιράστηκες! Είναι το μόνο που νικά τον θάνατο! Η αγάπη! Κήδεψα ανθρώπους που αγάπησα πάρα πολύ, και το μόνο που με παρηγόρησε σε ανθρώπινο επίπεδο είναι ότι τους αγάπησα και με αγάπησαν! Συναντηθήκαμε αγαπητικά! Έγινε η Συνάντηση! Η συνάντηση της αγάπης! Αυτό είναι το μόνο που νικά το θάνατο! Ο θάνατος είναι η μη αγάπη! Τότε σε νικά ο θάνατος! Μια στιγμή επικοινωνίας καταργεί τον θάνατο! Ένιωσα τόσο βαθιά ότι ανταλλάξαμε το μήνυμά μας, που όταν έφυγαν ήμουν ήσυχη. Συναντηθήκαμε! Ανταλλάξαμε την ιερή λέξη «σ’ αγαπώ!» Πέταξε ως την ψυχή μου η αγάπη τους, όπως και η δική μου αγάπη πέταξε ως την δική τους ψυχή. Ενωθήκαμε! Μα τι ήρθαμε σ’ αυτή την ζωή να πούμε άλλο από το σ’ αγαπώ… Πραγματικά δεν ήρθαμε να πούμε τίποτα άλλο! Και όχι με λόγια… Έγινε η Συνάντηση; Νικήθηκε ο θάνατος! Έλεγε ο Ηλίας μου: «Μαρία μου, ποτέ σου να μη με κλάψεις! Ετούτηνα τη στιγμή να ποθάνω, να ξέρεις ότι είμαι ο πιο ευχαριστησμένος άθρωπος στον κόσμο! Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μου τό ’δωκε ο Θεός ο μεγαλοδύναμος! Είμαι ευχαριστησμένος από τση εφτά πατωσές τση γης ως τση εφτά πατωσές του ουρανού! Δεν υπάρχει ποτέ τίποτα που να ζήτηξα από του Θεού μου και να μη μου το δώσει! Ο Θεός αργεί μα δεν ξεχνά! Όπου πατώ, πατεί ο Θεός! Μη φοβηθείς τον θάνατο, Μαρία μου! Πιο δίκαιο από τον θάνατο δεν υπάρχει! Ο χάρος για να μην τόνε βρίζουνε, έδωκε την αφορμή! Ως η ζωή κι ο θάνατος!» Εννοούσε πως ο Θεός μας δίνει το δώρο της ζωής και γι’ αυτό δεν πρέπει να του παραπονεθούμε, να του ζητήσουμε τον λόγο γιατί μας παίρνει! Αφού μας τό’ δωσε το δώρο της ζωής! Ζήσαμε! «Ο εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγε…» Δεν σε νοιάζει να πεθάνεις, όταν ξέρεις ότι θα πας στον Πατέρα σου!

Ο Ραφαήλ θα σπάσει το δρεπάνι του θανάτου, αν το επιτρέψουν οι άνθρωποι! Είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει! Και το ανήγγειλε: την αειζωία! Ο Χριστός εξάλλου νίκησε τον θάνατο!

*