Οι στέγες του μοναστηριακού συγκροτήματος της Μονής της Αγίας Αικατερίνας, πύλη στον Ουρανό! Χουρμάδες και Βεδουίνοι… Νύχτα στο όρος Χωρήβ… Ανάβαση με την ανατολή… Πεσίχαροι βεδουίνοι μας συνόδευσαν στην έρημο πέρα από το μοναστήρι του Σινά για να μας δείξουν όλο περηφάνια μια τεράστια έκταση που ένας βέλγος καλλιτέχνης έβαψε τις πέτρες και τους βράχους της μπλε. Πλήρης σουρεαλισμός στην έρημο του Σινά! Εντυπωσιακό εντούτοις στερεοσκοπικό εικαστικό επίτευγμα.
*
Ασημένια από το φως της σελήνης η μαγική ταράτσα του μοναστηριού κάτω από τον έναστρο ουρανό να σβήνει τα όρια του ορατού με το αόρατο… Τ’ άστρα χαμηλά λες και μπορούσες να τα αγγίξεις με τα ακροδάκτυλά σου… Στο στερέωμα μυριάδες αστέρια μέσα στην σιωπή της ερήμου… Απόκοσμη αίσθηση… Τόπος αιωρούμενος μεταξύ ουρανού και γης…
*
Με πανσέληνο στο όρος Χωρήβ όπου ο Μωυσής έλαβε τις Δέκα Εντολές. Στην κορυφή μας υποδέχτηκαν ένα μικρό τζαμί και ένα εκκλησάκι… Συνταρακτική ανατολή του ήλιου! Από απέναντι έφταναν ως εμάς οι αιθερικές δονήσεις του όρους της Αγίας Αικατερίνας, της νύμφης που παντρεύτηκε τον Χριστό! Σαν να έπλεε η Αγία Κορυφή στην Αστροθάλασσα… Στ’ αφτιά μας μακρινός αχός από καμπάνες στροβίλιζε τον νου σε γειτονιές του ουρανού… Επιτακτική ανάγκη να κόψω όλα τα νήματα του ανθρώπινου εαυτού… Μοναχός Παύλος: μια ευλογημένη ψυχή! Αληθινός! Όπως και οι βεδουίνοι, οι άγρυπνοι φύλακες του μοναστηριού μες στους αιώνες… Μας αποχαιρέτησαν με γέλια και χουρμάδες, τα φρούτα της ερήμου...
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου