Η «προσωπικότητα» δεν είναι παρά ο σάκος του μποξ ως προς τον κόσμο για τον απεσταλμένο!

Στα απεσταλμένα όντα η ενσάρκωση συνοδεύεται από μία αίσθηση περιορισμού, η οποία είναι σχεδόν ασφυκτική πριν την ενθύμηση. Έρχονται σε κόσμο ξένο! Πίσω από την ανθρώπινη προσωπικότητα που διαμορφώνεται καθώς ζουν την υλική πραγματικότητα, στεγάζεται ένας στρόβιλος φωτός που έρχεται για να ευλογήσει και να αναστήσει τον κόσμο! Το σώμα δεν είναι παρά η πρόφαση της Παρουσίας! Σάκος του μποξ για τους ανθρώπους! Χτυπούν το ανθρώπινο μέρος του απεσταλμένου, τον πληγώνουν, τον δοκιμάζουν, τον παλεύουν για να δουν «τι έχει μέσα», τι φέρει που εκείνοι δεν έχουν! Αυτό όμως που ο απεσταλμένος μεταφέρει είναι ανέγγιχτο! Λάμψη! Αγνή ουσία φωτός από το θεϊκό Όλον. Οι απεσταλμένοι είναι οι χαρισμένοι από το φως! Τα Δώρα!

*