Η μουσική ως προσευχή

Χτες είχαμε την τύχη να ακούσουμε στο Μέγαρο Μουσικής το κονσέρτο για πιάνο σε ντο ελάσσονα του Ραχμάνινοφ και την πέμπτη συμφωνία του Σοστακόβιτς υπό την διεύθυνση του Θεόδωρου Κουρεντζή, του πιο ενδιαφέροντα ίσως μαέστρου της εποχής μας! Η εμπειρία ήταν μοναδική! Μυσταγωγία! Ο κόσμος κρατούσε και την ανάσα του ακολουθώντας τον μαγεμένος σε ένα εξαίσιο μουσικό ταξίδι πέρα από κάθε περιγραφή. Ένας μάγος επί σκηνής, πιο σωστά ένας άγγελος, κινούσε με τα χέρια του αλλά και με ολόκληρο το σώμα του καθώς και με τις πιο ανεπαίσθητες εκφράσεις του προσώπου του, λες από τον χώρο του αοράτου, την μουσική, που, άλλοτε σαν ψίθυρος, άλλοτε εκρηκτικά και άλλοτε σαν σιωπή, μας ταξίδεψε επί δύο ώρες σε «τοπίο μυστικό»… Ο ίδιος, αποκάλυψη! Σπάνιας εγρήγορσης και εμφανώς υψηλής πνευματικότητας. Ένα σώμα όλο ψυχή και πνευματική δύναμη να πάλλεται συναρπαστικά κατευθύνοντας την πιο ανεπαίσθητη μουσική απόχρωση! Η ορχήστρα του (MusicAeterna) ως ένα σώμα μαζί του τον ακολουθούσε σαν άνεμος… Μια πρωτόγνωρη εμπειρία που μας ξάφνιασε! Υπάρχει και αυτή η τέχνη; Η πέμπτη συμφωνία μου έφερνε διαρκώς στα μάτια εικόνες από πίνακες του Μάλεβιτς και του Καντίνσκι: καθαρές δυνάμεις της φύσης που ο Κουρεντζής με τα μαγικά του χέρια λες και τις προκαλούσε ως νέος Μέρλιν! Κι άλλοτε απύθμενα τρυφερός μετέτρεπε την μουσική σε ατέλειωτο χάδι ψυχής… Αποκορύφωμα-έκπληξη η χορωδία του από το άνω διάζωμα. Ένα απίστευτο χορωδιακό σαν από τον ουρανό ερχόμενο, μας ανύψωσε ως την καρδιά της μουσικής: την σιωπή που γίνεται προσευχή! Μια ανέλπιστη ευτυχία η χτεσινή βραδιά! Τον ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς, καθώς και τους εξαίσιους μουσικούς του με προεξάρχοντα τον εκπληκτικό σολίστα στο πιάνο Αλεξάντερ Μελνικόφ! Ευχόμαστε σε όλους φως και δύναμη πάντα! Και να έρχονται συχνά στην Ελλάδα!

*