Πασχίζω ξεθεωμένος να κατακτήσω αυτό που σ’ όλη την ζωή μου κατέκτησα: αυτή την μικροσκοπική παλαίστρα λευτεριάς. Αυτόν τον μικροσκοπικό φάρο της ελπίδας!
Γιατί αυτή είναι η πιο τρανή αρετή του ανθρώπου: Να πολεμά! Να πολεμά χωρίς ελπίδα!
Δούλευε κι ας μην υπάρχει κανείς να σου πληρώσει το μεροκάματο!
Ξέρω τώρα. Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβούμαι τίποτα. Ανέβηκα πιο πάνω απ’ τον νου και την καρδιά. Είμαι λεύτερος! Αυτό ζητούσα. Ζητούσα λευτεριά!
Σου φιλώ το χέρι και το μέτωπο αγαπημένε μου Γέροντα… Έφυγες αφήνοντας πίσω σου το δικό σου ματωμένο χνάρι, ευλαβικά πολύτιμο για τους Ταξιδευτές… Νά ’σαι ευλογημένος αγαπημένε μπάρμπα-Νίκο! Σήκωσες τον άνθρωπο πάνω από την γη!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου