Αυθεντικότητα σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου χωρίς αυτό να το εξαρτάς από τα μάτια των άλλων

Ας αναλογιστούμε ότι για τον Χριστό είπαν πως είναι ο Διάβολος, αφού έχει εξουσία πάνω στα δαιμόνια! Αν αυτό αποδόθηκε στον Χριστό, δεν θα κρίνουν, δεν θα αμφισβητήσουν, δεν θα αδικήσουν, δεν θα συκοφαντήσουν εσένα; Ο Χριστός δεν σταμάτησε τους Φαρισαίους ούτε κανέναν άλλον από το να τον πολεμούν! Ούτε όμως και ο ίδιος σταμάτησε να είναι αυτό που είναι και να κάνει το έργο του, ανεξαρτήτως αν ήταν αρεστός ή αποδεκτός. Διατήρησε το δικαίωμα να λέει την αλήθεια, το δικαίωμα να ΕΙΝΑΙ η αλήθεια των λόγων του, έως τέλους. Η ανάστασή του σφράγισε την αλήθεια του, όπως ο δικός τους θάνατος σφράγισε το δικό τους ψεύδος. Δεν υπάρχει πιο ύπουλη απεμπόληση της ελευθερίας σου από το να εξαρτάς τις επιλογές και την έκφραση της αλήθειάς σου από την επιδοκιμασία ή την αποδοχή των άλλων. Από το να μπεις στην διαδικασία να δεις τον εαυτό σου με τα μάτια των άλλων, δίνοντάς τους έτσι την εξουσία να έχουν λόγο πάνω στην αλήθεια σου. Τότε, αν η αλήθεια σου δεν είναι ισχυρή, αν δεν την υποστηρίζει η δύναμη του Θεού, θα εκπέσει σε απλό ιδεολόγημα προσαρμόσιμο στο χειροκρότημα των άλλων! Έτσι όμως αλλοιώνεις τον εαυτό σου. Αλλοτριούσαι του χαρίσματος. Αυθεντικότητα σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου και να χαρίζεις την αλήθειά σου κάτω από όλες τις περιστάσεις! Τότε, στην πραγματικότητα, δεν έχεις εαυτό αλλά σε «χρησιμοποιεί» η αλήθεια! Αλίμονο αν το κριτήριο για την εκδήλωση σου είναι το πώς σε βλέπουν οι άλλοι! Η αλήθεια ίσα ίσα έρχεται για να καθαρίσει την όραση του κόσμου τούτου και όχι για να υποκύψει σε αυτόν!

*