ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

6 Σεπ 2012

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσευχή από το να ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί

9.6.1996, έξι μήνες μετά την συνταρακτική Παρουσία του Ραφαήλ στο σπίτι μου! Να πάλλεται ο αέρας σε μια ευλογημένη δόνηση Φωτός και Παρουσίας… Με πήρε και με σήκωσε  κυριολεκτικά ο χρυσός ζωής αέρας… Έξι μήνες μετά βρέθηκα μπροστά στα μάτια Σου. Το γνώριμο, λατρευτό βλέμμα της αγάπης, της απόλυτης συμπόνιας! Το βλέμμα μέσα από το οποίο δεν είδα τέλος! Μονάχα μιαν ισχυρή αίσθηση Εαυτού! Ταυτότητας. Κάθε Σου λέξη βρήκε τον στόχο της στο κέντρο του είναι μου. Αναγνώριση. Πατρίδα. Πάντα μαζί. Αποστολή. Μια Σου πρόταση ήταν αρκετή για να καθαρίσει όλη την σκόνη του κόσμου: «Η μεγαλύτερη προσευχή είναι να ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί…» Το είδα όλο! Και το πιο ευγενές ιδεολόγημα κατέρρευσε! Μέχρι σήμερα έχω την ευτυχία να αναζώ καρέ καρέ την υπέροχη, αρχετυπική ιστορία αυτού του ΜΑΖΙ.
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: