Παρατεταμένες πικρίες, χρεώσεις, εμπάθειες, δημιουργία εχθρών,
παράπονα, αυτοδικαιώσεις, κακίες, δεν είναι παρά διάγνωση της προσωπικής
δυστυχίας! Γι’ αυτό δεν έχει νόημα να την προβάλλουμε στους άλλους!
Ο μόνος υπεύθυνος για την
ευτυχία σου είσαι εσύ! Η μόνη ευτυχία είναι στην ελευθερία! Ο ελεύθερος αφήνει
και τους άλλους ελεύθερους! Εσωτερικά! Γιατί εξωτερικά μπορεί να χρειαστεί να
παίξει διάφορους ρόλους!
Κανείς δεν αγαπά έναν
ελεύθερο, γιατί δεν μπορεί να τον ελέγξει! Ούτε να τον κατανοήσει!
Αν κάτι δεν σου αρέσει
απλώς παίρνεις το κουβαδάκι σου και παίζεις αλλού! Υπάρχει άπλερος χώρος για
όλα τα παιγνίδια στο μεγάλο σχολείο της Γης! Ώσπου να πάρουμε το μήνυμά τους!
Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιείς ό,τι δεν επιλέγεις!
Η αλήθεια φαίνεται μες
στην ψιλή κρισάρα του χρόνου, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης! Γιατί πάντοτε παράγει
ομορφιά, φως, χαρά, ελπίδα, δημιουργικότητα!
Οι κατακριτικοί
χαρακτήρες, οι δικαστές των άλλων δηλώνουν το προσωπικό τους έλλειμα! Δεν
δικαιούσαι να κρίνεις ό,τι δεν προτίθεσαι να αλλάξεις! Και ο κόσμος αλλάζει με
την αγάπη! Αγάπησέ τον και θα αλλάξει! Όσοι αγαπούν αλλάζουν τον κόσμο τους!
Και τότε κατανοούν πως όλα είναι στην θέση τους!
Κάθε αρνητική συμπεριφορά είναι έκκληση για βοήθεια! Είναι ο αρνητικός τρόπος να πεις: «Γιατί δεν μ’ αγαπάς;» Κανείς όμως δεν μπορεί να εκβιάσει τα αισθήματα των άλλων! Αν ζητάς την αγάπη να αγαπάς! Αν θέλεις να θέλεις την ομορφιά στην ζωή σου, να την αξίζεις!
Υπάρχει πιο απλός, πιο
ανθρώπινος τρόπος για να ζητήσεις την αγάπη από τους ψυχολογικούς εκβιασμούς
των πάσης φύσεως «επιθέσεων»! Να συγχωρέσεις, να αδειάσεις το καμίνι των
χρεώσεων μέσα στο οποίο καις την ζωή σου, και καθαρός, όμορφος, καινούργιος να
έρθεις να παίξουμε!
Όση απόσταση έχουμε από
την Μεγάλη Συγνώμη τόση απόσταση έχουμε από την Ζώσα Ζωή! Οι χρεώσεις μαραίνουν
το Δέντρο της Ζωής μας! Είμαστε συνυπεύθυνοι για τον κόσμο γύρω μας! Ας του
χαρίσουμε το θεϊκό μας χαμόγελο!
Κανείς που δεν αγαπά δεν πιστεύει πως τον αγαπούν!
Όταν μιλάς για τους άλλους, στην πραγματικότητα περιγράφεις τον κόσμο σου! Αν αλλάξεις τον τρόπο που κοιτάζεις τον κόσμο, τότε βλέπεις διαφορετικά πράγματα! Αν εσύ δεν αγαπάς, δεν θα πιστέψεις ποτέ στην αγάπη!
Η ειρωνεία είναι η κακία
των ευφυών! Είναι τρόπος να υπονομεύουν την αλήθεια των άλλων! Γιατί δεν έχουν δική
τους!
Η αλήθεια είναι απλή,
φωτεινή, δημιουργική! Πάντοτε καινούργια, αναβλύζουσα, πρωτότυπη! Γι’ αυτό κάθε
στιγμή να γινόμαστε καινούργιοι! Άγραφο
χαρτί! Άδειο καλάμι για να τραγουδήσει ο Θεός!
Ας αφήσουμε τις παλιές
ιστορίες! Άπειρη ομορφιά ζωής είναι μπροστά! Το παρόν της δοξαστικής χαράς δεν
σβήνει απλώς το παρελθόν αλλά το ξαναγράφει με τα χρώματα της!
«Ποτέ δεν έγινε άλλο
τίποτα από φως! Εσύ ο Ονειρευτής και το όνειρο που λείπει!» Ισίδωρος Πάτερος
Ποτέ δεν έγινε άλλο τίποτα
από φως! Όλος ο χωροχρόνος είναι ένα καμπυλούμενο μέγεθος που προσκυνά το φως!
Το ίδιο και η ζωή μας!
Άνοιξε το παράθυρο της
καρδιάς σου και τραγούδησε το τραγούδι της αλήθειας σου! Το σύμπαν θα το
ακούσει! Ποιους άλλους ακροατές ζητάς!
Αν αρέσεις στον Εαυτό σου σε
ποιον άλλον ζητάς να αρέσεις; Αφού ένας είναι ο Εαυτός!
Αφού το μόνο που θέλεις
είναι να σ’ αγαπούν, γιατί δεν κάνεις εσύ την αρχή; Όλο το νοητικό οικοδόμημα
δεν είναι παρά υποκατάστατο της αγάπης που διαμορφώνει σύμπαντα από μόνη της!
Όσο περισσότερα τα
ιδεολογήματα τόση λιγότερη η άμεση εμπειρία Ζώσας Ζωής!
Το μυστήριο της ζωής μάς
αποκαλύπτεται όταν προσερχόμαστε σ’ αυτό ως ευλαβείς προσκυνητές! Σεβασμό στην
ζωή! Σεβασμό στην ζωή μας!
Ό,τι πιο συνταρακτικό ήδη
συμβαίνει! Ζεις! Ποια άλλη προσευχή να πεις από την αναπνοή!
«Συ εκ του μη όντος εις το
είναι ημάς παρήγαγες…» Ο Θεός τέλειωσε την δουλειά του. Εσύ; Μόνο ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
είναι η δική μας δουλειά! Μέσα στην θεία
Λειτουργία της ζωής μας, στην θεία
Ευχαριστία του Εαυτού, είναι όλη μας η δουλειά!
«Ένα σ’ αγαπώ νά’ ναι αυτό,
ποιος είμαι εγώ να θυμηθώ…» Ισίδωρος
Πάτερος
Η αγάπη είναι η μόνη πράξη
που δεν εμπεριέχει αντίλογο! Και στην υψηλότερη ιδέα ορθώνει αντίλογο ο νους!
Μόνο αν λειτουργήσει η καρδιά του κόσμου θα ησυχάσει ο νους! Μόνο αν
λειτουργήσει η καρδιά σου θα ησυχάσει ο νους σου! Η αγάπη μόνο νικά τον νου! Γιατί
απαντά σε όλα του τα δίκια!
Δεν υπάρχει δίκιο πάνω από
την αγάπη! Μας νικάει όλους!
Συγχώρεσε με, αδελφέ μου, για
την τόση αδεξιότητα του «σ’ αγαπώ» μου! Ένα «σ’ αγαπώ» θέλω μόνο να σου πω! Δεν
σου είπα ποτέ τίποτα άλλο από «σ’ αγαπώ»…
Συγχώρεσέ με για να δεις
πως είμαι καινούργιος! Δεν έγινε ποτέ τίποτα αν δεν το βλέπει κανείς!
Μην κρατάμε τον εαυτό μας και
τον κόσμο γειωμένο στην αμαρτία-αστοχία του! Ας του δώσουμε πίσω τα φτερά του!
Ώρα για απογείωση! Ο
κόσμος χωρίς φτερά στην καλύτερη του εκδοχή δεν παρά πρόβα για την στιγμή της απογείωσης!
Μην πιστέψουμε πως η πρόβα
ζωής είναι η ζώσα ζωή!
Άσε με να σου δείξω την
χρυσή γραμμή της ζωής μου… Γιατί δεν είναι δική μου… Άλλος την χαράζει μέσα μου…
Δεν θέλω να με αναγνωρίσεις, ούτε τον σεβασμό σου ζητώ. Να την δεις θέλω…
Έλα να ανταλλάξουμε τα
δώρα μας! Κι αν δεν έχεις δεν πειράζει! Έλα να πάρεις τα δώρα που σου οφείλω…
Συγχώρεσέ με που δεν φορώ
το ρούχο εκείνο μέσα από το οποίο θα γύριζες να με κοιτάξεις!
Άφησε με να σου δώσω το
δώρο μου! Για σκέψου να το κρατώ στα χέρια και να το προσπερνάς… Μην στέκεσαι
στο περιτύλιγμα! Ένα περιτύλιγμα είναι η προσωπικότητα! Μακάρι να έβρισκα αυτό
που θα σου άρεσε! Βοήθησέ με να το βρω! Για να σ’ ευχαριστήσω! Ή φτιάξε εσύ
ό,τι περιτύλιγμα σου αρέσει! Άσε με όμως
να σου δώσω την ψυχή μου!
Σ’ αγαπώ!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου