Όλο το πνευματικό μας ταξίδι είναι η ομολογία του απολύτου! Κάνουμε μαζί μία διαδρομή ενθύμησης! Να βρεθούμε μέσα στα αρχέτυπα της ψυχής μας, στα θεϊκά αρχέτυπα.

Είναι ενδιαφέρον να σκεφτούμε πώς θα μας έβλεπε κάποιος απέξω! Από κοινωνιολογικής άποψης είμαστε αταξινόμητοι! Οι άνθρωποι οργανώνονται σε ομάδες με βάση κάποια χαρακτηριστικά. Εμείς είμαστε αταξινόμητοι! Αυτή είναι η μεγάλη μας σφραγίδα. Κανείς δεν επεμβαίνει σε κανέναν, τι κάνει, πώς το κάνει, όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει δεν έρχεται, αν θέλει δεν ξανάρχεται, είναι όσο κοντά ή μακριά θέλει. Κανείς δεν του ζητά τίποτα. Καθένας είναι αυτό που είναι, έχει την προσωπικότητα του, την τρέλα του. Έχουμε εντούτοις ένα κοινό σημείο: καθένας έχει την τρέλα του, αλλά με τον δικό του τον τρόπο. Διαφορετική τρέλα! Ούτε στην τρέλα δεν συμφωνούμε! Είμαστε συγκάτοικοι όμως μέσα στην τρέλα! Ξέρετε τι είναι να είμαστε συγκάτοικοι μέσα στην τρέλα; Μέγα επίτευγμα! Για να πούμε και τα καλά μας!

Προσωπικά είμαι απολύτως σοβαρή με τα απολύτως σοβαρά. Απολυτότητα είναι αυτό που γνωρίζεις να το καταθέτεις. Δεν είναι ζήτημα υπεράσπισης, αφού η αλήθεια δεν έχει ανάγκη υπεράσπισης. Η αλήθεια όμως πρέπει να ακούγεται! Όχι ότι ο άνθρωπος μπορεί να ελέγξει το απόλυτο, καλείται όμως να το ομολογήσει! Όλο το πνευματικό μας ταξίδι είναι η ομολογία του απολύτου! Κάνουμε μαζί μία διαδρομή ενθύμησης! Να βρεθούμε μέσα στα αρχέτυπα της ψυχής μας, στα θεϊκά αρχέτυπα. Τον λόγο τον κατευθύνει ο Ραφαήλ. Ο Χριστός έτσι κι αλλιώς είναι το παντελώς απόλυτο μέγεθος! Ο λόγος που πατάει πάνω στις ράγες του Χριστού είναι απόλυτος. Η αυστηρότητα ή μη έχει να κάνει με την ανθρώπινη προσωπικότητα και νοοτροπία! Εμείς είμαστε εντελώς αθωωτικοί ως προς τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει πρόθεση κατάκρισης ή ποδηγέτησης. Απλώς είμαστε μπροστά σε απόλυτο μέγεθος. Ο Θεός είναι το απόλυτο μέγεθος! Όσα λέγονται, εξάλλου, στον βαθμό που τα υποστηρίζει η δύναμη του Ραφαήλ, απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα, όχι μόνον σε εμάς! Απευθυνόμαστε σε όλο τον κόσμο! Ακούγονται αλήθειες, αυτές οι μεγάλες αλήθειες για να επαναπροσδιορίσουμε πάνω τους την ζωή μας! Κατά τα άλλα είμαστε μια παρέα μοναδική! Καθένας είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλον!

Τα πράγματα κινούνται απρόβλεπτα. Το όλο σύστημα λειτουργεί παντελώς «χαοτικά». «Άσε το χάος να οργανώσει τον εαυτό του!» Μπορεί να έρθεις εδώ και να μη βρεις κανέναν! Ή να βρεις τους πάντες! Μπορεί να υπάρχουν φαγητά, γλυκά καθ’ υπερβολήν ή να μην υπάρχει τίποτα! Επικρατεί γενικώς μια κατάσταση απρόβλεπτη. Μπορεί να έρθεις μια φορά και να συναντήσεις τον άγγελο, ή να έρχεσαι συχνά και να μην τον συναντάς! (Να μην πω για τις «εμφανίσεις» τρίτου τύπου, στα καλά καθούμενα στη μέση του πουθενά…)

Μέσα στα χρόνια βλέπουμε τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα: αιφνιδιαστικά και απρόβλεπτα. Στην πραγματικότητα αυτό λειτουργεί ως άσκηση. Μας βγάζει εντελώς από την «σειρά», τον γραμμικό τρόπο που ο νους περιμένει τα πράγματα. Μας ξεκουρδίζει τον κατεστημένο τρόπο αντίδρασης. Ύψιστη άσκηση! Αυτό μπορεί κάποιους να τους εκνευρίζει αφόρητα. Ειδικά εκείνους που χρειάζονται να ελέγχουν τα πράγματα. Εδώ είμαστε μπροστά σε κάτι που δεν μπορούμε να ελέγξουμε με ανθρώπινο τρόπο! Μόνο η αγάπη και το παιγνίδι μας συνδέουν! Όλα τα άλλα δεν παίζονται με τον καθιερωμένο τρόπο! Γενικώς το απρόβλεπτο έχει να κάνει με το να ξεκουρδιστεί λίγο το μυαλό από τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει τα πράγματα. Θέλουμε και τον αρχάγγελο να τον εντάξουμε, να τον «τακτοποιήσουμε» στην ζωή μας, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Αυτό θέλει ο νους! Και εκνευρίζεται με αυτή την αστάθεια των συμβαινόντων. Αυτό το ξεκούρδισμα γίνεται κατά κόρον! Ίσως για να μας δείξει πόσο οριοθετημένοι και προσδιορισμένοι είμαστε εσωτερικά και κοινωνικά. «Θέλω να ξέρω!» λέει ο νους. Και τι θα γίνει αν δεν ξέρεις; Αν ο Θεός σου πει «ΤΩΡΑ!» και είναι η στιγμή σου; Είναι όπως η κλήση του Χριστού τότε που οι καλεσμένοι «αγρόν ηγόραζον!» Μέσα σε όλα αυτά εκπαιδευόμαστε! Μπορεί να φαίνεται ένα χαοτικό σχήμα, αλλά μέσα από όλες τις καταστάσεις εκπαιδευόμαστε! Δεν υπάρχει εξωτερική παρέμβαση. Γενικώς καθένας αφήνεται κινηθεί και να εκφραστεί όπως θέλει. Είναι μια καινοτόμος κατάσταση.. Δόθηκε η ευκαιρία για πολλά, και έγιναν πολλά. Άνθρωποι ευεργετήθηκαν, κάποιοι βρήκαν τον δρόμο τους: ένα ντόμινο υπέρ του ανθρώπου κινήθηκε σε όλα τα επίπεδα. Αν ήμασταν μια Σχολή, θα είχαμε ένα εξωτερικό φαίνεσθαι. Εδώ ούτε ο κόσμος που έρχεται καν δεν είναι σταθερός. Ανοιχτός αγρός, είμαστε. Μείνε όσο θες, πάρε ό,τι θες. Ο λόγος είναι πρωτότυπος, ανατρεπτικός, πρωτάκουστα βαθύς όσο και απλός. Είναι πρωτοφανείς οι καταγραφές που έχουν γίνει από τον λόγο του Ραφαήλ! Αλλά ούτε αυτές μπαίνουν σε διαχείριση από την «λογική»! Σημασία έχει να μη νεκρώνεται ο νους μέσα από την συνήθεια, την επαναληπτικότητα και την «ασφάλεια» της ψευδαίσθησης, το Matrix! Το σημείο πάνω στο οποίο εκπαιδευόμαστε είναι να μη φτιάχνουμε παγιωμένες εικόνες και σχήματα! Ό,τι στήνεις ξεστήνεται, όπου βολεύεσαι θα ξεβολευτείς! Εκπαιδευόμαστε ανελέητα στο να μη μείνει τίποτα όρθιο! Ως την ολική μας απελευθέρωση! Τόση εκπαίδευση έγινε στο νοητικό κουνγκ φου! Έχουμε πάρει όλα αυτά τα χρόνια μεγάλο πακέτο πληροφορίας. Ο νους διευρύνθηκε και επαναδομήθηκε στην αλήθεια! Έγινε ισχυρός προσανατολισμός προς αυτό που πραγματικά παίζεται! Διαφωτίστηκαν τα πράγματα! Βλέπω τώρα να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πράγματα που χρόνια πριν συζητούσαμε! Τότε ήμασταν οι «τρελοί»! Όλα αυτά για την κβαντικότητα, το Matrix, την παρέμβαση στο DNA, την αιχμαλωσία της Γης από δαιμονικές οντότητες (ερπετά κ.λπ.) την κάθοδο οντοτήτων για την απελευθέρωση των ανθρώπων (όντα Q), με αποκορύφωμα το αναμενόμενο δώρο της Αειζωίας, κ.λπ., τότε, όταν ειπώθηκαν από τον Ραφαήλ, ούτε λεξιλόγιο υπήρχε καν αντίστοιχο. «Ο κόσμος δεν θα είναι πλέον όπως είναι σήμερα!» μας είπε ο Ραφαήλ στα κράσπεδα της αλλαγής της χιλιετίας! Από κει και πέρα έγινε η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος, ραγδαίες ανακαλύψεις στην ιατρική, στην τεχνολογία, στην κβαντική φυσική κ.λπ.! Έξαρση πληροφορίας! Εξάλλου ο Ραφαήλ είναι «ο Θεός ο αποκαλυπτόμενος στον νου!» Αυτή την στιγμή διαβάζω πράγματα στο διαδίκτυο και νομίζω ότι τα έχω γράψει εγώ. Χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες λέξεις, ίδιες προτάσεις, ίδια νοήματα! «Ό,τι λέγεται, ταξιδεύει παντού! Γονιμοποιούνται συνειδήσεις, εμπνέονται νόες σ’ όλη την Γη! Κάποιος στην Κίνα θα προσλάβει μια ιδέα που λέμε αυτή την στιγμή. Από αυτό το τραπέζι των συναντήσεων μας ταξιδεύει ο λόγος του Ραφαήλ σ’ όλη την Γη!» Αν μια διαπίστωση ισχύει, είναι το πόσο αλληλεπιδρώμενα και αλληλοεξαρτώμενα είναι τα πάντα! Η «συμπεριφορά», ας πούμε, των φωτονίων είναι ασύλληπτη! Ο παρατηρητής όχι μόνον επηρεάζει την συμπεριφορά τους αλλά συμπεριφέρονται με τον τρόπο που ο παρατηρητής περιμένει! Εκπληκτικό! Είμαστε μέσα σ’ ένα σύμπαν που δεν αντανακλά απλώς αυτό που εκπέμπουμε αλλά το διαμορφώνει κιόλας, ανάλογα με το μήνυμα που παίρνει από μας. Αυτό το σύμπαν είναι αποδέκτης των σκέψεων και των συναισθημάτων μας! Απόλυτη Βαβέλ, δηλαδή! Σκεφτείτε να ακούς τα πάντα! Ένα μεγάφωνο είναι η Γη που εκπέμπει! Σκεφτείτε τι εκπέμπει! Κι ας μην μείνουμε στις δολοφονικές και «κακούργικες» σκέψεις, αλλά στις υποτιθέμενες «φυσιολογικές», οι οποίες είναι τόσο μα τόσο αντιφατικές! Την μια στιγμή λες κάτι στο σύμπαν -αφού κάθε μας ενεργειακή εκπομπή στο σύμπαν απευθύνεται- και την επομένη το αναιρείς με τον πιο παράλογο τρόπο! Την μια λες πως είσαι μια χαρά και την άλλη πως βαρέθηκες να ζεις! Ποιο από τα δύο να υπολογίσει το σύμπαν; Μπορεί να μην το πολυπιστεύεις, αλλά και μόνο που το λες, αυτό ταξιδεύει. Ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι νιώθουμε, ό,τι λέμε ταξιδεύει! Είναι ενέργειες που ταξιδεύουν! Κατ’ αρχάς επιστρέφουν πάνω μας σαν μπούμερανγκ. Αλλά και καθ’ οδόν επηρεάζουν -αρνητικά και θετικά- ό,τι συναντούν. Χωρίς Θεό δεν αντιμετωπίζεται αυτή η ανελέητη επιδρομή ενεργειών πάνω μας! Εμείς εδώ ζούμε την πολυτέλεια της προστασίας του Ραφαήλ! Έχουμε μεγάλη ευθύνη για το τι απευθύνουμε στο σύμπαν με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας! Κανονική Βαβέλ! Σύγχυση! Πώς να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας όταν εκπέμπουμε τόσο αντιφατικά μηνύματα; Προσευχόμαστε στον Θεό να μας κάνει καλά, ενώ όλη την ημέρα δρούμε ενάντια στον εαυτό μας! Αυτοαναιρούμε τα ίδια μας τα αιτήματα! Την μια λέμε ότι αναγνωρίζουμε τα θαύματα του Ραφαήλ, και την επομένη πως μπορεί να ήταν και τυχαία! Δεν έχουμε εμπιστοσύνη όταν μας λέγεται πως κάτι θα γίνει: θέλουμε να γίνει τώρα, αυτή την στιγμή. Κάποιες φορές ο Ραφαήλ παρεμβαίνει άμεσα. Άλλες φορές η αποκατάσταση γίνεται στον χρόνο και με τον τρόπο που εκείνος επιλέγει. Ο άνθρωπος άμα δεν εκπληρωθεί το αίτημα του άμεσα, αμφιβάλλει! Ούτε σκεφτόμαστε εξάλλου πως ο Χριστός δεν θεράπευσε όλους όσους συνάντησε! Ο ίδιος ο Χριστός εν πλήρει δυνάμει δεν τους θεράπευσε όλους! Όχι βεβαίως γιατί δεν μπορούσε! Σε κάθε θαύμα βλέπουμε τον Χριστό να απαντά στην πίστη του άλλου! Κάποια θαύματα έγιναν προς δόξαν Θεού! «Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω;» ρωτούσε. «Η πίστη σου σε έσωσε!» ή «Θέλεις να γίνεις καλά;» Δεν λειτουργεί ο Θεός όπως εμείς νομίζουμε. Καθετί συμβαίνει για κάποιο λόγο. Ο άνθρωπος ζητά απλώς να μην πονά, αλλά δεν ενδιαφέρεται να θεραπεύσει την αιτία του πόνου του! Πάντως εμείς που είμαστε εδώ βρισκόμαστε κάτω από την προστασία του Ραφαήλ! Εκείνος ξέρει το πότε και το πώς για το καθετί. Να έχουμε εμπιστοσύνη!

Έχω την αίσθηση ότι μπαίνω σ’ ένα χώρο που είναι άνθρωποι που με περιμένουν, συγγενείς, άνθρωποι που θα αγκαλιάσεις και θα φιλήσεις! Αυτό το ένιωσα από την πρώτη στιγμή! Το «ετερόκλητο» της παρέας μου θυμίζει τάξη με παιδιά. Για μένα είναι μια οικεία κατάσταση, απλώς σε μεγέθυνση, επειδή μεγάλωσα σε αυλή και ζούσα πάντοτε με κόσμο. Είναι κάτι οικείο. Αυτό το βλέπεις πια στις ελληνικές ταινίες! Αυτό που θα έπρεπε να ζούμε: την «οικογενειακή» κατάσταση! Όλοι οι άνθρωποι εδώ είναι καλόψυχοι! Δεν υπάρχει άνθρωπος εδώ που να τον κοιτάξεις και να μην έχει γλυκά μάτια και καλή καρδιά. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες, σίγουρα όλοι έχουμε τα ελαττώματα μας…

Δεν καλλιεργείται καθόλου μα καθόλου το να εμφανίζεσαι ως κάτι άλλο από αυτό που είσαι. «Ή άλλαξε, αν πιστεύεις πως χρειάζεσαι αλλαγή, ή να είσαι ο εαυτός σου». Δεν μας ενδιαφέρουν οι εξωτερικές συμμορφώσεις. Ο καθένας ας βγάλει αυτό που έχει! Να εκφραστεί ελεύθερα! Οι κάθε είδους εκφράσεις μας είναι σαν τα δερματικά συμπτώματα που η Ομοιοπαθητική ιατρική θεωρεί πως εκτονώνουν τον οργανισμό και πως δρουν «θεραπευτικά» από μόνα τους. Επίσης για να εκτονώνεσαι σημαίνει ότι θεωρείς πως είσαι με οικείους ανθρώπους, αλλιώς δεν θα το έκανες αυτό με ξένους. Η «συμμόρφωση» εξάλλου έχει φτάσει τον κόσμο σ’ αυτό το σημείο της υποκρισίας και της ανειλικρίνειας. Με τον φόβο μπορείς να επιτύχεις την συμμόρφωση των άλλων, ή με ψυχολογικούς χειρισμούς. Και μεταφυσικά ακόμα σε φοβερίζουν για να σε ελέγξουν! Η Εκκλησία σ’ ένα βαθμό το κάνει αυτό. Την Εκκλησία αν δεν την αγγίξεις στο βάθος του βάθους της ώστε πραγματικά να ωφεληθείς, αν μείνεις στην επιφάνεια, θα νιώσεις ανελευθερία. Φόβο! Ή τιμωρία. Όσον αφορά τις ασθένειες όποια ιατρική μέθοδο κι αν επιλέξει κανείς, να γνωρίζει πως το κλειδί της ίασης του το κρατά ο ίδιος! Αν επικαλείται την θεραπευτική δύναμη του σύμπαντος με εμπιστοσύνη, θα τον θεραπεύσει. Καθένας έχει τον γιατρό που αντιστοιχεί στην συνείδηση του!

Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι σας αγαπώ όλους πάρα πολύ!

Το μόνο που μένει είναι η αγάπη! Όλα τα βαριέται κανείς! Ο άνθρωπος είναι έτσι φτιαγμένος: βαριέται! «Μόνο η αγάπη μένει. Όλα τ’ άλλα είναι καπνός!» όπως λέει ο Σεφέρης. Το σίγουρο είναι πως την αγάπη δεν την κάνει η συμμόρφωση. Η συμμόρφωση τακτοποιεί το εξωτερικό μέρος, αλλά το από μέσα είναι ανέλεγκτο. Έχουμε απομυθοποιήσει ούτως ή άλλως εντελώς τα περί δασκάλων και μαθητών. Δεν υπάρχουν τέτοιες διακρίσεις! Ο άνθρωπος κατ’ αρχάς νοιώθει υποτιμημένος από τους «δασκάλους». Γι’ αυτό και κατά βάθος δεν τους χωνεύει. Το μόνο που κάνουμε εδώ είναι ένα παιγνίδι ενθύμησης!

Μου φαινόταν παράξενο που οι συναντήσεις γίνονταν ασυνήθιστες ώρες και χωρίς προειδοποίηση!

Αυτό έχει να κάνει με το ξεβόλεμα του νου! Τώρα το βλέπω αλλιώς! Έχουμε περάσει πολλά καψόνια! Μπορεί κάποιος που είναι τυπικός να ακούσει τις πιο μεγάλες κατσάδες, ή να λείψει μια φορά και να χάσει κάτι σημαντικό! Το Matrix είναι ισχυρό, μη νομίζετε πως επειδή το κουβεντιάζουμε είμαστε και έξω από αυτό. Είμαστε πολύ προσδιορισμένοι από το σύστημα και από την συμβατική λογική. Καθώς και από τους κοινωνικούς κανόνες! Ακόμα και οι πιο «επαναστατημένοι» είμαστε προσδιορισμένοι! Ο Ραφαήλ μας ελευθερώνει, αλλά διαρκώς υπάρχει κι άλλο, κι άλλο… Μέχρι να ελευθερωθούμε από όλες τις συμβάσεις. Να είσαι ελεύθερο ον σημαίνει να αποφασίζεις εσύ για σένα! Να μη φοβάσαι! Μέσα στα χρόνια εκπαιδευόμαστε ισχυρά. Κάποια στιγμή θα δούμε μαζεμένο το αποτέλεσμα αυτής της εκπαίδευσης. «Η υψηλότερη εκπαίδευση γίνεται όταν δεν το καταλαβαίνεις!» Εκπαιδευόμαστε και με την σιωπή, και με τον τρόπο που γίνονται ή δεν γίνονται, που λέγονται ή δεν λέγονται τα πράγματα. Είναι ένα πλέγμα καταστάσεων!

*