Πνευματική παράδοση

Ο Παύλος παραδίδει ως παρακαταθήκη στον Τιμόθεο εκ Κρήτης, και μετέπειτα πρώτο Επίσκοπο Κρήτης, τον αγιοπνευματικό θησαυρό της ροής της θείας Σοφίας. 

Και του λέει πως αυτό που ζητά ο Θεός είναι να κρατήσει την χάρη, να είναι στρατιώτης του Θεού -δηλαδή  πολεμιστής του φωτός στον αόρατο πόλεμο-, και να θυμάται πως το στεφάνι της νίκης ανήκει σε κείνους που αθλούνται νόμιμα σεβόμενοι τους κανόνες. 

Του επισημαίνει, δηλαδή, πως ο πνευματικός αγώνας χρειάζεται απόλυτο φρόνημα, απόλυτη καθαρότητα στην πρόθεση και απόλυτη αφιέρωση. Τότε είναι «νόμιμος» και στεφανώνεται! Είναι ενδεικτικό το μαύρο ένδυμα που φορούν κατάσαρκα οι ιερείς και οι μοναχοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας για να τους θυμίζει τον θάνατο ως προς τον κόσμο. 

Είναι το σάβανο  -όχι για τον υλικό τους θανάτου, αλλά αντιθέτως για την νίκη επί του θανάτου: την εν Χριστώ νέκρωση!- ως διαρκής υπόμνηση πως πεθαίνουν ως προς το ψεύδος του κόσμου, ως προς τον παλαιό άνθρωπο, ως προς την ζωή χωρίς Χριστότητα, δηλαδή χωρίς χάρη. 

Το φορούν, λοιπόν, πάνω τους για να τους υπομιμνήσκει κάθε στιγμή το γεγονός ότι είναι νεκροί για το ψέμα! Ο Παύλος παραδίδει στον Τιμόθεο τον πνευματικό θησαυρό της χάριτος, με την εντολή να τον διαφυλάξει και να τον μεταδώσει στις επόμενες γενεές, προσθέτοντας την δική του, προσωπική μαρτυρία.

*