ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

14 Ιουν 2013

Το μόνο που συνέβη ποτέ και συμβαίνει, είναι Χριστός!

«Μη νομίζετε ότι ήλθον καταλύσαι τους νόμους ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι». Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να καταργήσω, αλλά για να φέρω το πλήρες! Το Όλον! «Πληρώσαι» δεν σημαίνει απλώς, εκπληρώνω, ούτε συμπληρώνω, αλλά «γεμίζω», ολοκληρώνω, φέρνω το πλήρες, το Όλον. Αναφέρεται στο αιώνιο πνευματικό παρόν!

Να ενταχθούμε στην χρυσή γραμμή του λόγου του Χριστού ο οποίος μας δίνεται για να μας επαναφέρει και να μας επαναπροσδιορίσει στο κέντρο μας: στο Χριστικό σημείο του Εαυτού! Ώστε να επανασυνδεθεί η ψυχή μας με αυτό που συμβαίνει. Γιατί το μόνο που συνέβη ποτέ και συμβαίνει, είναι Χριστός!

Έξω από τον Χριστό δεν συνέβη ποτέ τίποτα στην ανθρώπινη ιστορία, ούτε του παρελθόντος ούτε του παρόντος! Ούτε και του μέλλοντος. Καθώς χρόνος δεν υπάρχει, είμαστε ενώπιον στο αιώνιο συμβάν της παρουσίας του Ζώντος Θεού!

Εγώ δεν έχω να σας πω δικές μου θεωρίες! Μόνο την δική μου ομολογία και μαρτυρία για την παρουσία του Χριστού μέσα μου και γύρω μου και παντού! Και σ’ αυτό που συμβαίνει ΕΔΩ! Σας δείχνω ισχυρά ένα πνευματικό σημείο! Τα λόγια δεν έχουν σημασία, δεν έχουν αξία! Έχουμε πει πολλά!

Ένα Ταξίδι! Ένα χρυσό νήμα ξετυλίγεται μπροστά μας! Και μέσω ημών σε όλη την ανθρωπότητα. Από την άλλη, μη θεωρήσουμε ότι εμείς είμαστε οι αποδέκτες του έργου που ήρθαν να κάνουν στην Γη τα καθορισμένα από τον Θεό όντα και όσοι συνασπίζονται μαζί τους και νοιώθουν κομμάτια αυτού του έργου! Το σημαντικό είναι πως συναντηθήκαμε εδώ, στην Γη!

Και ενώ φαίνεται ότι τίποτα δεν αλλάζει, θεαματικά τουλάχιστον, εντούτοις είμαστε αλλού νυχτωμένοι όσον αφορά την πνευματική πραγματικότητα! Γι’ αυτό, ας είμαστε τουλάχιστον ευγνώμονες που ξυπνάμε το πρωί, είμαστε ζωντανοί, και η Γη είναι στην θέση της! Αυτά που συμβαίνουν, τα κύματα που πέφτουν πάνω στην Γη, άλλος τα αναχαιτίζει.

Θα ήταν εντελώς διαφορετικό το τοπίο χωρίς τον αρχάγγελο Ραφαήλ! Κάποιοι γνωρίζουν εδώ τι παίζεται στην εσωτερική πραγματικότητα, τι καταστροφές συγκρατιούνται και πώς! Πώς αναχαιτίζεται η δράση θηριωδών «φυλών» για τις οποίες έχουμε μιλήσει! Πρόκειται για όντα που εναντιώνονται στο θέλημα του Θεού που είναι η ευτυχία του ανθρώπου. Αυτή την στιγμή είναι διάσπαρτα στην Γη και προσπαθούν να υποδουλώσουν ολοκληρωτικά τον άνθρωπο.

Ο Χριστος μίλησε απροκάλυπτα για τις «φυλές» αυτές: «ΛΕΓΕΩΝ!» Δεν ξέρω πόσο συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει! Από την άλλη, ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ! Για τον καθέναν συμβαίνει στην δική του συνείδηση ό,τι συμβαίνει. Μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό που η δική μου συνείδηση αναγνωρίζει. Κι αυτό που έχω να πω είναι πως αυτό που συμβαίνει είναι Χριστός!

Βρισκόμαστε σε σημείο εκπλήρωσης αρχαίων αναγγελιών, σημείο εκπλήρωσης της πνευματικής αναφοράς και προσδοκίας μυριάδων όντων πριν από μας! Για τα οποία μόνο σεβασμό οφείλουμε, καθώς και την ευθύνη να εκπληρώσουμε το όνειρό τους.

Ένας βλάκας νικάει πάντα έναν έξυπνο, αφού δεν θα μπορέσει ποτέ να τον καταλάβει! Εκτός αν ο έξυπνος του μιλήσει στην γλώσσα που μπορεί να τον  καταλάβει.

Αυτό που σας δείχνω και αυτό που φέρνω μέσα μου εκ γεννήσεως, είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ να σας πείσω,  πολλώ δε μάλλον να σας το επιβάλλω. Καθένας βλέπει ό,τι βλέπει, ζει ό,τι ζει, αντιλαμβάνεται ό,τι αντιλαμβάνεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι απεσταλμένοι του Θεού, είτε επειδή δεν τους βλέπουν, είτε επειδή τους χλευάζουν, είτε επειδή τους αμφισβητούν, δεν θα πουν κάποιες φορές απροκάλυπτα την αλήθεια! Ή ότι δεν θα αποκαλύψουν την ταυτότητά τους!

Μιλάμε, δίνουμε, προχωράμε! Όστις θέλει! Καθένας πηγαίνει εκεί που θέλει! Όποιος μείνει μαζί μας, εμείς έχουμε να του δώσουμε μόνο χαρά, μόνο φως, μόνο Χριστό, μόνο πνευματική προοπτική! Μόνον Ανάσταση! Μόνον Αειζωία! Αυτή είναι η Επαγγελία! Αυτό ήταν προσωπικά για μένα το νόημα της Συνάντησης! Δέθηκαν δυο ισχυρά νήματα από την ίδια πηγή! Χαρίστηκε ένα σημείο πάνω στην Γη προς όφελος του ανθρώπου και υπέρ του ανθρώπου!

Για μένα ο λόγος είναι καθαρό πνεύμα, καθαρός Θεός! Ποτέ δεν θεώρησα τον λόγο κάτι λιγότερο, γι’ αυτό και ποτέ δεν μπόρεσα να γράψω ή να πω πράγματα χωρίς να κινητοποιείται μέσα μου η ιερή διαδικασία. Διαφορετικά, θα εξαργύρωνα το χάρισμα του λόγου στον κόσμο! Δεν μπορώ να γράψω ούτε να μιλήσω, αν δεν κινηθεί μέσα μου η εσωτερική  διαδικασία.

Αυτό που για μένα ισχύει, και πίστευα ότι ισχύει για όλους, είναι πως αφ’ ης στιγμής η αλήθεια μπορεί να ειπωθεί, και μιας και έχουμε την ευλογία να είμαστε Έλληνες και να μιλάμε την ελληνική γλώσσα -που έχει τέτοια άπειρη δυνατότητα στο να εκφραστούν ιδέες, να ειπωθούν αποχρώσεις πραγμάτων, να εντοπιστούν πνευματικές πραγματικότητες μέσα από τις λέξεις- εκεί εκπληρώνονται όλα!

Είχα πάντοτε την βεβαιότητα πως αφ’ ης στιγμής συλληφθούν όλα αυτά τα συνταρακτικά πράγματα που αφορούν τον Θεό και τον άνθρωπο, και αποτυπωθούν σε λέξεις, αυτό θα είναι το καταλυτικό σημείο για την πνευματική κατανόηση και μέθεξη!

Αυτό που μπορώ να καταθέσω είναι την πνευματική κατανόηση, την εμπειρία και την ομολογία μου με λέξεις! Ό,τι πιο οικείο, άμεσο και ανθρώπινο! Πιστεύοντας πως αυτό θα ήταν βοηθητικό για να μπορέσουμε να δούμε εκείνο που οι λέξεις δείχνουν και χάνονται μέσα του!

Εξ αρχής ένα σημείο έδειξα, ένα σημείο δείχνω: τον Χριστό! Δεν έχω να δείξω τίποτα άλλο, ούτε έχω κάτι δικό μου να σας πω! Το «δικό» μου είναι ο τρόπος με τον οποίο εγώ το αντιλαμβάνομαι, το ζω και το ομολογώ από την ημέρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα! Αυτό έχω να δώσω, αυτό έχω να καταθέσω, και αυτό κάνω.

Ας μη μείνουμε σε κανένα σημείο παρελθόντος, αφού ούτως ή άλλως παρελθόν δεν υπάρχει! Ας μη μιλήσουμε για την εγρήγορση που δεν είχαμε χτες, προχτές, το περασμένο λεπτό! Κι ας δούμε πού βρισκόμαστε τώρα! Και επιτέλους ας παραμερίσουμε τα «ανθρώπινα», κι ας γυρίσουμε να δούμε πρόσωπο με πρόσωπο, με την ψυχή μας, αυτό που πνέει εδώ τούτη την στιγμή που μιλάμε! Και χαρίζεται σε κάθε άνθρωπο!

Είναι πολύ κρίμα να συμβαίνει κάτι τόσο μεγάλο, Συναντήσεις πάνω στην Γη δρομολογημένες από αιώνες πριν, υπέρ του ανθρώπου -πραγματικά υπέρ του ανθρώπου!- και να παραμένουμε θεατές!

Λόγος καθαρός, πεντακάθαρος, φωτεινός δείχνει με έναν εντελώς καινούργιο τρόπο την αλήθεια! Αυτό που συμβαίνει.
Ο λόγος αυτός προέρχεται από όντα που εξυφαίνουν πραγματικότητες υπέρ του ανθρώπου… Από φίλους των ανθρώπων! Δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν τα πράγματα πιο απαλά, πιο υπέρ του ανθρώπου, πιο απενοχοποιητικά, με περισσότερη αγάπη και κατανόηση γι’ αυτό που παίζεται!

Από το οποίο κανείς δεν εξαιρείται. Φροντίζει η ζωή γι’ αυτό. Απλώς ό,τι και να συμβαίνει, μην υπογράφετε αυτό που θέλει ο σατανάς: την εξόντωση του ανθρώπου και την δική σας! Δεν είναι πως αυτό που παίζεται εδώ είναι κάτι απλό ή  δεν έχει τις δυσκολίες του για τον καθέναν! Αλλά ο Θεός θέλει να κατανοήσουμε πως όταν φοβόμαστε εμπιστευόμαστε τον σατανά περισσότερο από εκείνον! Ή Θεό δηλαδή θα έχουμε στην ψυχή μας ή φόβο! Και ο φόβος ανοίγει την πόρτα για όλα τα δεινά!

Να ξέρετε πως η διάθεση να υποτιμήσουμε αυτούς που μας χαρίζονται πηγάζει από τον φόβο να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας! Γιατί αν δούμε το δώρο που μας φέρνουν, θα πρέπει να το ανοίξουμε. Κι αν το ανοίξουμε θα πρέπει να αποκαλυφθούμε μπροστά σ’ αυτό και να το χρησιμοποιήσουμε! Ούτως ή άλλως ο δρόμος αυτός είχε και έχει έναν και μόνο όρο: ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ!
*
Ο μιλάει για τα συμβαίνοντα μετά τον λιθοβολισμό του Στεφάνου. Τότε άρχισαν οι διωγμοί των χριστιανών. Πολλοί χριστιανοί κατέφυγαν από τα Ιεροσόλυμα στην Κύπρο, την Αντιόχεια και την Φοινίκη. Μάλιστα αναφέρει πως δεν κήρυτταν σε μη Ιουδαίους αλλά σε Ιουδαίους. Στην Αντιόχεια όμως ήταν πολλοί από την Κυρήνη και την Κύπρο οι οποίοι άρχισαν να μιλούν για τον Χριστό στους «ελληνιστές». Όταν οι Πράξεις αναφέρουν την λέξη «ελληνιστές» εννοούν τους ελληνόφωνους Ιουδαίους.

Είναι σημαντικό να δούμε μια μαρτυρία του Λουκά στο σημείο αυτό των Πράξεων σχετικά με το πώς δίδασκαν. Ευαγγελίζονταν, λέει, τον Χριστό! Και το χέρι του Θεού ήταν μαζί τους! Μέσα στις δύο αυτές φράσεις μπορούμε να δούμε δυο πολύ μεγάλα πράγματα. Ότι δεν δίδασκαν θεωρίες, ούτε διδασκαλίες του Χριστού. Τον ευαγγελίζονταν! Τους έκαναν δηλαδή κοινωνούς του μηνύματος της έλευσης του Χριστού! Πως ο Χριστός ήρθε στην Γη! Είναι πολύ σημαντικό αυτό.

«Και το χέρι του Θεού ήταν μαζί τους», είχαν δηλαδή μαζί τους την χάρη του Θεού! Όλο το μήνυμα της χαρμόσυνης Αναγγελίας που αφορά τον Χριστό είναι απλώς το γεγονός ότι ήρθε! Αυτό είναι όλο! Ήρθε! Και το χέρι του Θεού είναι μαζί μας! Οι λέξεις αυτές πραγματικά δηλώνουν διαχρονικές πραγματικότητες!

Οτιδήποτε άλλο και να αναλύσουμε θα είναι προς βοήθειά μας, γύρω όμως από αυτό το κεντρικό σημείο. Αν και μες στην ιστορία οι λέξεις βλέπουμε να φέρνουν πολλές φορές σύγχυση, αντιπαλότητα! Δεν έχουν το ίδιο βάρος για όλους τους ανθρώπους! Καθένας κατανοεί μέσα από τις λέξεις διαφορετικά πράγματα.

Πάνω στην Χριστική αλήθεια και διδασκαλία, εξάλλου, έγιναν αιρέσεις, σχίσματα, διαμορφώθηκαν πολλά δόγματα κ.λπ. Άρα το μόνο ασφαλές σημείο για μας είναι να ζήσουμε πως ο Χριστός ΗΡΘΕ! Αυτό είναι όλο το ζητούμενο! Ούτε το να κατανοήσουμε την Ορθόδοξη θεολογία είναι το ζητούμενο. Η ορθόδοξη Θεολογία έχει ένα ανυπέρβλητο πνευματικό κάλλος και μακάρι να το γνωρίσουμε.

Ήδη μες στην ιστορία οι Έλληνες ανέπτυξαν υπέροχες ιδέες! Και στην συνέχεια αποκάλυψαν την θεολογία του ακτίστου φωτός, καθόσον όλοι οι Πατέρες ήταν ελληνομαθείς και ελληνόγλωσσοι. Αλλά και από άλλα σημεία της Γης, από άλλες πνευματικές γραμμές, διατυπώθηκαν πολύ υψηλές αλήθειες.

Το ζητούμενο όμως δεν είναι να ασχοληθούμε φιλοσοφικά με τις ιδέες αυτές, αλλά να μπορέσουμε μέσα από όλα τα δεδομένα του εαυτού μας να βρούμε το σημείο που μας αφορά προσωπικά, και να περάσουμε την Πύλη! Το σημείο που μας αφορά όχι φιλοσοφικά, αλλά υπαρξιακά, οντολογικά! Διαφορετικά δεν έχει καμία απολύτως αξία η γνώση μας!

Αν πιστέψουμε  ότι τα είπε καλύτερα ο Πλάτωνας, ας ψάξουμε να βρούμε εκεί μήπως υπάρχει καμιά ανοιχτή Πύλη. Αλλά όπως λέει και ο λαός: «Πας προφήτης μετά Χριστόν γάιδαρος!» Ό,τι και να πούμε, αφ’ ης στιγμής ήρθε το μείζον, και είναι αιώνια παρόν, δεν έχει καμία αξία, κανένα νόημα να αναζητήσουμε τίποτα λιγότερο.

Ποια άλλη Πύλη; Να ζήσει καθένας τον ίδιο τον Χριστό, με όποιον τρόπο του είναι προσιτός. Ο Ραφαήλ δείχνει τα μυστήρια της Εκκλησίας! Η χάρις είναι ενεργός εντός της Εκκλησίας! Τα μυστήριά της έχουν κάλυψη και εντολή Θεού, παρόλα τα ανθρώπινα συμπαρομαρτούντα. Υπάρχει ζώσα χάρις: «Το χέρι του Θεού είναι μαζί μας!»

Το χέρι του Θεού είναι με την Εκκλησία! Και έχουμε ένα ζωντανό σημείο για να αναζητήσουμε την μέθεξή μας με τον Χριστό! Αυτό ακριβώς είναι η θεία Κοινωνία! Αλλά δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε το μυστήριο της θείας Κοινωνίας τυπολατρικά. Ούτε ως καθήκον λόγω του θρησκεύματός μας! Αλλά ως ζώσα αλήθεια του εαυτού μας! Ως υπαρξιακή συνειδητοποίηση της σχέσης μας με τον Χριστό! Και ως κίνηση εκπλήρωσης αυτής της σχέσης.

Αυτό το νόημα έχει η θεία Κοινωνία! Αυτό το νόημα έχει η χρυσή γραμμή που μεταφέρουμε εδώ! Να συναντηθούμε με τον Χριστό! Η συνάντηση με τον Χριστό! Με το ανώτερο σημείο του εαυτού μας, του Εαυτού του ανθρώπου! Η συνάντηση με την Χριστότητά μας!

Όλα τα άλλα είναι για να περνάει ο καιρός! Κάτι πρέπει να κάνουμε, κάτι πρέπει να λέμε! Όλο το ζητούμενο είναι αυτή η Συνάντηση! Και αυτή η Συνάντηση είναι ζήτημα χάρης αλλά και δικής μας επιλογής!

Ευαγγελίζονταν, λοιπόν, τον Χριστό οι πρώτοι χριστιανοί! Όπως τον ευαγγελίζονται όλα τα όντα που τον ομολογούν! Και το χέρι του Θεού είναι μαζί τους! Αυτό ισχύει στους αιώνες των αιώνων, αμήν! Ο ευαγγελισμός του Χριστού είναι η ομολογία της ζώσας χάριτος του Αγίου Πνεύματος!

Το φυλλάδιο της Εκκλησίας αναγράφει ως τίτλο: «Η πίστη ως καρπός της θείας χάριτος!» Ο καρπός της θείας χάριτος δεν είναι απλώς η πίστη, αφού αυτός που θα ζήσει την χάρη του Αγίου Πνεύματος γνωρίζει! Γνωρίζει, δεν πιστεύει! Άρα δεν καλούμαστε να πιστέψουμε σε κάποιον Χριστό ή σε κάποιον αρχάγγελο, αλλά να τον ζήσουμε!

Να ζήσουμε την προσωπική μας σχέση μαζί του! Γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό, παραμένουμε έγκλειστοι στον νου μας, φαντασιωνόμαστε θεωρίες οι οποίες μπορεί να καθησυχάζουν τις αγωνίες και τα ερωτηματικά μας, αλλά δεν μας λυτρώνουν! Δεν έχουμε Ζώσα σχέση με τον Θεό, Ζώσα Ζωή!

Η Ζώσα Ζωή ξεκινάει από το σημείο που έχουμε Ζώσα σχέση με τον Εαυτό μας! Δηλαδή με τον Χριστό εντός! Και τέτοια σχέση δεν θα έχουμε ποτέ, αν δεν δεχτούμε να παραδώσουμε τον εαυτό μας σε αυτόν!

Όλο το ζητούμενο είναι να αναλάβουμε την ευθύνη του απολύτου! Ο Χριστός είναι το απόλυτο! Είναι αυτό μπροστά στο οποίο καταρρέει η νοημοσύνη του ανθρώπου, όλα όσα νομίζει ότι γνωρίζει ή δύναται! Πολλές φορές έχουμε πει πως ο Χριστός μάς νίκησε άπαξ! Και μας νίκησε με την αγάπη του! Η αγάπη του μας νίκησε στους αιώνες των αιώνων, αμήν!

Είμαστε εξαγορασμένοι από τον Χριστό! Και κανείς δεν μπορεί να τραβήξει μια γραμμή πέρα από αυτό που εκείνος είναι, και όπως εκάστοτε θέλει να φανερωθεί! Διότι ο Χριστός είναι το ΟΛΟΝ! Ο εκπεφρασμένος Θεός! Ο Υιός του Θεού, ο Υιός του Ανθρώπου.

Ας μην αναζητούμε, τίποτα έξω από τον Χριστόν! Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατάμε τον εαυτό μας σε καλή κατάσταση, ώστε να μπορούμε να έχουμε την χάρη του και το βλέμμα του πάνω μας! Για να μας λυτρώσει την στιγμή που εκείνος θα αποφασίσει.

Στην θεραπεία του παραλυτικού, ο Χριστός βλέπει πως 38 χρόνια βασανιζόταν. Και εκείνη την στιγμή τον λύτρωσε! Θα μπορούσε να τον είχε θεραπεύσει λίγο πριν ή λίγο μετά. Η λύτρωση επέρχεται την στιγμή που είναι για τον καθένα. Εκείνος γνωρίζει την στιγμή. Όλο το ζήτημα είναι να είμαστε παρόντες στην στιγμή μας! Αυτό είναι το δράμα και η τραγωδία! Και μη γένοιτο για κανένα πλάσμα!

Μη τυχόν και περάσει ο Χριστός και έλθει ως κλέπτης και δεν είμαστε παρόντες με το κερί αναμμένο, αλλά μας βρει όπως τις μωρές παρθένες. Χωρίς, δηλαδή, την εγρήγορση και την συνείδηση που μας αναλογεί! Αυτό θα έπρεπε να είναι το μόνο μας μέλημα!  Το να κρατάμε τον εαυτό μας σε καλή κατάσταση, δηλαδή καθαρό! Καθαρό ως προς τα κίνητρα, γιατί λάθη κάνουμε χίλια το λεπτό! Η πρόθεσή μας να είναι καθαρή!

Να επανερχόμαστε με ένα «Ήμαρτον» και ένα «Ευχαριστώ!» Δυο τεράστιες λέξεις που καθαρίζουν και ανακαινίζουν τα πάντα!

Να μην πιστεύουμε στο κακό! Να μην πιστεύουμε στο παρελθόν! Να μην πιστεύουμε σε καμιάς μορφής όριο! Γιατί ο Χριστός ήρθε! Και έφερε έναν καινούργιο κόσμο! Ανάπλασε τον άνθρωπο! Χάριν του Χριστού αναζωογονήθηκε ο πτωτικός άνθρωπος, ο αποστάτης από το μυστήριο της ενότητας! Ο Χριστός τον αναζωογόνησε σωματικά, ψυχικά και πνευματικά!

Έχουμε την μαρτυρία της Ανάστασης του Χριστού καθώς και των ιάσεων με την Δύναμη του Αγίου Πνεύματος από τους αποστόλους μέχρι σήμερα! Την έγερση εκ νεκρών! Μας απασχολεί όμως τόσο πολύ όλους η εξωτερική μας πραγματικότητα που δεν είναι ο Θεός η προτεραιότητα της ζωής μας! Αλλά η επιβίωση μας κ.λπ. και, ακόμα χειρότερα, η καλοπέρασή μας και το πώς θα προσκομίσουμε μεγαλύτερη ευχαρίστηση στον εαυτό μας από αυτό τον κόσμο -πράγμα εξάλλου που δεν απαγορεύει κανείς αφού ο Θεός θέλει ο άνθρωπος να χαίρεται και να είναι ευτυχισμένος και εγώ πραγματικά το πιστεύω και το υπογράφω!

Στην ευτυχία σας από όπου κι αν προέρχεται! Γιατί κατ’ αρχάς ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν είναι κακός! Κανείς που είναι ευτυχισμένος δεν θέλει να βγάλει τα μάτια των άλλων! Ίσα ίσα θέλει να είναι όλοι ευτυχισμένοι! Οι δυστυχισμένοι, οι ελλειμματικοί, οι συμπλεγματικοί, οι πικραμένοι που έχουν χρωστούμενα, είναι κατά κανόνα και κακιασμένοι!

Μακάρι ο άνθρωπος να είναι ευτυχισμένος, να βρίσκει τρόπο να κάνει εκείνα που τον ευχαριστούν! Αλλά να μην ξεχνά ποτέ πως η ζωή αυτή έχει ένα κεντρικό νόημα: να μπορέσει να συναντηθεί με τον Εαυτό του, με τον Χριστό! Αν όλα τα κάνει εκτός από αυτό, όταν θα σημάνει το γκονγκ και η παράσταση τελειώσει, δεν θα έχει δημιουργήσει Ζώσα σχέση με το Όλο πράγμα, ώστε να μπορεί να υπάρχει μετά τον φυσικό θάνατο. Αυτό δεν το λέμε εμείς! Έχει ειπωθεί με πολλούς τρόπους, αιώνες τώρα, στην ανθρωπότητα. Εμείς απλώς το επισημαίνουμε.

Ο άνθρωπος είναι ασφαλής μόνον στο σημείο της σύνδεσής του με τον Χριστό! Ο Χριστός είναι η ασφάλειά μας! Το είπε εξάλλου ο ίδιος: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή!» Όπως επίσης είπε: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου!»

Αυτό που ο Χριστός δήλωσε, κανείς δεν τόλμησε να το πει στην ιστορία του κόσμου! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ! Ο Βούδας είπε πως φωτίστηκε! Και την αλήθεια είπε. Κανείς δεν τολμά να πει πως ΕΙΝΑΙ το φως του κόσμου, εκτός από εκείνον που είναι!
*
Το Ευαγγέλιο μιλάει για την Σαμαρείτιδα. Είναι συγκλονιστική η συνάντηση του Χριστού με την Σαμαρείτιδα, γιατί ο Χριστός για πρώτη φορά αποκαλύπτεται ευθέως! Και διαλέγει μια γυναίκα για να της αποκαλυφθεί! Η οποία είναι και Σαμαρείτιδα, δηλαδή μιασμένη για τους Εβραίους. Όταν οι μαθητές, λέει, τον είδαν να συνομιλεί μαζί της, το σχολίασαν! Σκανδαλίστηκαν που μίλησε με γυναίκα, και μάλιστα Σαμαρείτιδα!

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή. Πήγε, λέει, ο Χριστός στην πόλη Συχάρ της Σαμάρειας, κοντά στο χωριό που χάρισε ο Ιακώβ στον γιο του τον Ιωσήφ, στο περίφημο πηγάδι του Ιακώβ για να πιει νερό. Έχουμε πάει με τον Φοίβο στο πηγάδι αυτό! Εκεί είδε μια γυναίκα που πήγαινε να αντλήσει νερό. «Δώσε μου να πιω νερό!» της είπε. Προσέξτε τον διάλογο. Εκείνη σοκαρίστηκε.

 «Ζητάς από μένα να σου δώσω νερό; Ξέρεις πως οι Σαμαρείτες δεν συγχρωτίζονται με τους Ιουδαίους!» -«Εσύ αντλείς νερό από το οποίο και να πιεις θα ξαναδιψάσεις! Δεν βλέπεις αυτή την στιγμή το δώρο του Θεού, αυτό που είναι μπρος σου! Εγώ έχω να σου δώσω Ζων Ύδωρ!»  -«Μα πώς; Δεν κρατάς ούτε ένα δοχείο για να αντλήσεις νερό! Το πηγάδι είναι βαθύ! Πώς μπορείς να μου δώσεις Ζων Ύδωρ!» -«Το δικό μου νερό δεν είναι από αυτό τον κόσμο! Είναι εκείνο που μεταφέρει την δύναμη και την χάρη της Ζωής!» -«Αυτό μόνον ο Μεσσίας θα μπορούσε να το πει! Ο Χριστός!» -«Εγώ είμαι! Αυτός που σου μιλάει!»

Σε κανέναν προηγουμένως δεν είχε κάνει ο Χριστός τέτοια άμεση ομολογία! Είναι φοβερό! Όπως και στην Ανάσταση, θήλυ διάλεξε, την Μαγδαληνή, στην οποία εμφανίστηκε αναστάς και της ανέθεσε να διακηρύξει την Ανάσταση! Βλέπουμε εδώ να επιλέγει πάλι γυναίκα για να αποκαλύψει την ταυτότητά του! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!

Ενώ βλέπουμε στην συνέχεια, παρότι ο Πιλάτος τον πίεσε να του πει ποιος είναι, εκείνος δεν απάντησε! «Δεν βλέπεις ότι έχω εξουσία να ζήσεις ή να πεθάνεις;» -«Καμία εξουσία δεν έχεις πάνω μου!» ήταν η απάντηση του Χριστού. Δεν του αποκάλυψε πάντως ποιος είναι! Πράγμα που έκανε στην Σαμαρείτιδα!

Στην συνέχεια της λέει: «Πήγαινε και φέρε μου τον άντρα σου!» -«Δεν έχω άντρα!» -«Πέντε είχες, και αυτός με τον οποίον ζεις τώρα δεν είναι άντρας σου!» Εκείνη τά ’χασε! Δεν συγκλονίστηκε που της είπε πως είναι ο Χριστός, αλλά που μπορούσε να δει το παρελθόν της! Καλή ώρα! Γιατί αυτό κάνουμε κι εμείς! Ζητάμε τα θαύματα και εντυπωσιαζόμαστε -όταν δεν λέμε τάχιστα πως τυχαία ήταν!- και δεν στεκόμαστε στο γεγονός καθαυτό της παρουσίας εκείνου που κάνει το θαύμα!

«Πρέπει να είσαι προφήτης! Αυτό μόνον ο Χριστός θα μπορούσε να το ξέρει! Εμείς εδώ προσκυνάμε το όρος, ενώ οι Ιουδαίοι προσκυνούν στην Ιερουσαλήμ και λένε πως εκεί πρέπει να προσκυνούμε!» -«Εσείς προσκυνάτε αυτό που δεν γνωρίζετε. Εμείς προσκυνάμε αυτό που γνωρίζουμε!» Και τότε έκανε την περίφημη διακήρυξη περί πνεύματος! Σ’ αυτή την απλή γυναίκα… «Πνεύμα ει ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν!» Αποκαλύπτει τι είναι ο Θεός!

Αφού αποκάλυψε την ταυτότητά του, έδωσε αυτό τον συγκλονιστικό ορισμό πως ο Θεός είναι Πνεύμα! Μην τον ψάχνετε, δηλαδή, ούτε στα όρη, ούτε στην Ιερουσαλήμ. Είναι Πνεύμα! Με αυτό τον λόγο καταργεί καθετί που ειπώθηκε πριν ή μετά τον Χριστό. Έδωσε ολόκληρη την δίχως όρια διάσταση του Θεού, που είναι το Πνεύμα πέρα από κάθε ορισμό και περιορισμό. «Πνεύμα ει ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν!» Οφείλουμε, δηλαδή, να προσκυνούμε τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία! Το είπε αυτό αναφερόμενος στους πνευματικούς προσκυνητές.

«Θά ’ρθει η ώρα που οι πνευματικοί προσκυνητές θα αντιληφθούν ότι είναι Πνεύμα ο Θεός!» Είναι η υψηλότερη διακήρυξη της φύσης του Θεού! Δίνει το στίγμα της παγκόσμιας θρησκείας του Πνεύματος! Καταργεί κάθε όριο, κάθε διαχωρισμό! Αποκαλύπτεται η συγκλονιστική ελευθερία του Πνεύματος που ο Θεός είναι! Και είναι παντού!

Ο Χριστός, λοιπόν, αποκαλύπτεται στην θήλεια όψη του κόσμου, στην Αγάπη που η Μητέρα του προτύπωσε στην Γη!

Η Σαμαρείτιδα, στην συνέχεια, σπεύδει να διαλαλήσει στην πόλη αυτά που έλαβαν χώρα! Τους λέει πως μόνον ο Χριστός μπορεί να ήταν εκείνος, και να πάνε να τον συναντήσουν για να βεβαιωθούν! Πολλοί προσήλθαν τότε στον Χριστό και τον αναγνώρισαν!

Οι μαθητές του από την άλλη, ενώ ήταν μάρτυρες ενός δρώμενου μέσα από το οποίο ο Χριστός αποκάλυπτε και χάραζε την πνευματική διαδρομή της ανθρωπότητας, παρέμεναν γειωμένοι στην εξωτερική πραγματικότητα! Βλέπουμε την αντίθεση ανάμεσα στο επίπεδο αντίληψης των μαθητών και στην θεϊκή δράση του Χριστού! Αφού τον έκριναν που συνομίλησε με την Σαμαρείτιδα, στην συνέχεια τον ρώτησαν τι θα φάνε! Πλήρης «γείωση»! Και ο Χριστός τους απάντησε πως δεν χρειάζεται τροφή! «Τροφή μου είναι ο Πατέρας μου! Και το να ολοκληρώσω το έργο μου!»
*
Τότε τους μίλησε για το θερισμό, και είπε συγκλονιστικά πράγματα. «Οι αγροί είναι έτοιμοι για τον θερισμό! Στον θερισμό χαίρεται και αυτός που έσπειρε και εκείνος που θερίζει! Εσάς σας καλώ να θερίσετε κάτι το οποίο δεν σπείρατε εσείς!»
*
Στην Αντιόχεια, επειδή υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από τους ελληνιστές -καθόσον η Αντιόχεια ήταν ελληνική πόλη- ήρθε εκεί ο Βαρνάβας, και στην συνέχεια ο Παύλος, και μάλιστα έμειναν για ένα χρόνο. Εκεί, για πρώτη φορά «εκείνοι που είναι στην Οδό» ονομάστηκαν «χριστιανοί»!
*
Ας αναλογιστούμε τι σημαίνει ευαγγελισμός του Χριστού και χάρις που συνοδεύει αυτόν τον ευαγγελισμό ως διαχρονική πραγματικότητα. Επίσης την αποκάλυψη του Χριστού στην γυναίκα: «Εγώ είμαι ο Μεσσίας!» Εγώ είμαι ο Χριστός!» Ο αναμενόμενος! Σκεφτείτε πως οι Εβραίοι τον περιμένουν ακόμα! Γι’ αυτούς ο Μεσσίας δεν έχει έρθει! Οι Μουσουλμάνοι πάλι περιμένουν τον Μεχντί, όλες οι θρησκείες κάποιον περιμένουν!

Ενώ ΗΡΘΕ! Και είπε:
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!»
«Εγώ κρατώ το Ζων ύδωρ!»  
«Έσπειρα για να θερίσετε εσείς!»
Αυτοί είναι οι καίριοι λόγοι του Χριστού.

Και όταν λέμε Ζων ύδωρ εννοούμε την αλήθεια! Όχι ως φιλοσοφικό ή θεολογικό ιδεολόγημα, αλλά ως πνευματική, ενεργειακή, δονητική, «άλλη» πραγματικό-τητα που ανυψώνει την Γη και τον άνθρωπο από εδώ που βρίσκεται, αργά αργά, αλλά και για κάποιους ακαριαία, στο σημείο που θέλει ο Θεός. Στο σημείο δηλαδή σύνδεσης με το Όλο πράγμα! Στην αποκατάσταση της ροής που διακόπηκε με την πτώση και προκάλεσε τόσο πόνο στην Γη και στον άνθρωπο!

Καθαροί και ελεύθεροι, να δεχτούμε την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ούτως ή άλλως έχουμε ηττηθεί από τα όριά μας και από καθετί «γνωστό» για τον νου! Η πείρα μάς ξέμαθε τον κόσμο! Δεν μας πήγε πουθενά! Είναι αμείλικτος ο τρόπος του υπό τον νόμον! Πας δηλαδή από υπόνομο! Ο Χριστός έφερε την χάρη!

Είναι κρίμα να επιλέγουμε την διαδρομή του «υπό τον νόμον». Η χάρις είναι εδώ! Είναι παρούσα! Είναι το Μυστήριο του Θεού που δεν πρόκειται ποτέ να  καταλάβουμε, πολλώ δε μάλλον να το ελέγξουμε! Γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει απλώς να καταλάβει τον Θεό, αλλά και να τον ελέγξει. Να τον διαχειριστεί! Γι’ αυτό και όσο σκέπτεται έτσι δεν θα τον συναντήσει ποτέ!

Ο Θεός είναι Μυστήριο! Είναι κάτι που συμβαίνει! Συμβαίνει εδώ, τώρα, πάντα! Νυν και αεί! Δεν συνέβη ποτέ τίποτα άλλο από Θεό! Οτιδήποτε άλλο νομίζουμε πως συμβαίνει, είναι μέσα στην συλλογική ψευδαίσθηση που προβάλλει και συντηρεί στην Γη ο σατανάς! Η αρνητική αυτή δύναμη που έχει δικαίωμα να κόβει βόλτες στην Γη και να κάνει τα δικά της παιγνίδια.

Ο Χριστός νίκησε τον σατανά! Τον νίκησε ολοσχερώς! Τον νίκησε εξ ονόματος όλων! Το τοπίο είναι καθαρό γι’ αυτόν που είναι καθαρός! Εμείς, το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να είμαστε μαζί του! Είμαστε μαζί του -και θα είμαστε μαζί του- αν τον αγαπήσουμε! Και θα τον αγαπήσουμε, αν τον εμπιστευθούμε! Και θα τον εμπιστευθούμε, αν δεχτούμε να αφήσουμε πίσω το εγώ μας!

Και ο άνθρωπος το εγώ του δεν το αφήνει πίσω! Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο! Και αυτή είναι η απάντηση γιατί δεν λυτρωνόμαστε, γιατί δεν ζούμε την χαρά και την χάρη, παρά μόνο με δόσεις! Σαν δωράκια που μας χαρίζει ο Θεός για να μην βουλιάξουμε εντελώς. Διότι δεν αφήνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του!

Δεν κάνουμε εκείνο που μας ζήτησε: «Αφήστε τα όλα και ακολουθήστε με!» Δεν είπε να αφήσουμε «κάτι», αλλά ΟΛΑ! Να τα αφήσουμε όλα, ως κίνηση, ως πρόθεση, ως υπαρξιακή στάση! Διότι από κει και πέρα ο Θεός σε εμπνέει πώς να κινηθείς. Δεν μετατρέπεσαι σε ανόητο, ώστε να κάνεις ανόητες κινήσεις στον κόσμο εδώ! Αντιθέτως!

Ο Χριστός οριοθέτησε την στάση στην οποία πρέπει να βρίσκεται ο εσωτερικός εαυτός για να συναντηθούμε μαζί του, με εκείνον που μας έπλασε! Διαφορετικά δεν θα τον συναντήσουμε ποτέ! Δεν θα συναντηθούμε ποτέ με την χαρά! Εκεί παίζεται όλο το πράγμα!

Αυτός είναι ο ογκόλιθος που δεν μπορεί να προσπεράσει η ανθρωπότητα: το να δεχτεί να αφήσει πίσω το «εγώ», την διάθεση να εξουσιάζει και να διαχειρίζεται το μέρος ως ΟΛΟΝ! Η άφεση, αντιθέτως, είναι η επανασύνδεση του μέρους με το Όλον! Είναι η υπέρτατη συνείδηση και ευδαιμονία!

Όποιος αφεθεί στον Θεό ζει παράδεισο! Ζει την ευλογία του! Ζει το θαύμα του Θεού! Και όχι μόνο δεν φοβάται, αλλά είναι απόλυτα ασφαλής στα χέρια του Θεού που είναι η χάρις της ζωής, η χάρις του Αγίου Πνεύματος, το Ζων Ύδωρ!

Ας αναμετρηθεί καθένας από μας για μια ακόμα φορά με το απόλυτο μέγεθος του εαυτού του! Είναι κρίμα να λιγοψυχίσουμε και να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο από αυτό που είμαστε, από αυτό που μας έχει δοθεί όντως, κατά χάριν Θεοί: να γίνουμε αληθινοί Υιοί του Ανθρώπου και Υιοί του Θεού!

*

Δεν υπάρχουν σχόλια: