Ο Αδάμ και η Εύα με την Πτώση κατάλαβαν πως είναι γυμνοί!
Ντράπηκαν τότε, και έσπευσαν να κρυφτούν και να φορέσουν φύλλο συκής! Απεκδύθηκαν
δηλαδή την χάρη! Πλέον γνωρίζουν αυτό που αγνοούσαν: την ντροπή και την έξωση από
τον παράδεισο, που σημαίνει θνητότητα
και πόνο! Με πόνους και κόπους
καλούνται πλέον να επανεύρουν τον δρόμο της Επιστροφής! Η ντροπή και ο πόνος μας θυμίζουν κάθε φορά την πτώση μας! Ο Θεός
έδωσε τότε στον άνθρωπο τον Νόμο για να τον παιδαγωγεί και να τον φρουρεί! Για
να τον οδηγήσει στην επίγνωση και την ομολογία της αμαρτίας-αστοχίας του. Και
στην συνέχεια στέλνει τον ίδιο του τον Γιο, την ίδια την Αγάπη, για να εμβαπτιστεί
ο άνθρωπος μέσα σ’ αυτήν. Να ενδυθεί τον
Χριστό! Μέσα στο μυστήριο του Ζώντος Θεού καταργείται κάθε διαχωρισμός,
κάθε διάκριση μεταξύ των ανθρώπων, κάθε χωρισμός. Ο Χριστός γεννιέται ως άνθρωπος, υπό νόμον, για να εξαγοράσει τους υπό τον νόμον! Λαμβάνει πλέον ο άνθρωπος πνευματική υιοθεσία από τον Θεό! Ό,τι είναι ο Χριστός κατά φύσιν γίνεται ο άνθρωπος κατά χάριν! Γίνεται κατά χάριν αιώνιος,
κατά χάριν μακάριος, εξαγιασμένος από το Πνεύμα το Άγιον… Και
επανασυστήνεται κοινωνία αγίων, πνευματική
Οικογένεια χάριτος!
Με το Βάπτισμα και το Χρίσμα ενδυόμαστε την χάρη του Παρακλήτου!
Η χάρις αυτή είναι το ένδυμα φωτός
που περιβάλλει πλέον τον γυμνωθέντα άνθρωπο. Αφαιρεί την ντροπή (ενοχή) και τον
πόνο, και τον ενδύει με το αναστάσιμο
φως του Χριστού! Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν, Χριστόν ενεδύθημεν!
Αμήν.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου