Υπάρχουν δύο «δράματα»: το ένα είναι να μη βρεις αυτό που αναζητάς, και το δεύτερο είναι να το βρεις!

Πάντοτε βρίσκεις αυτό που αναζητάς! Το σύμπαν είναι νοήμον! Απαντά στη βούλησή σου! Όσο είσαι στη διαδρομή της διαμόρφωσης αυτής της βούλησης για το συνολικό αίτημα της συνείδησης σου, αγωνιάς, πάσχεις, αναζητάς! Μέχρι να βρεις! Και τότε ξεκινά μια καινούργια οδύνη! Να αντέξεις την αλήθεια που ζεις μόνον εσύ! Να ισχυροποιήσεις το είναι σου σε σχέση με αυτήν, τόσο, ώστε να σβήσει κάθε ίχνος φόβου, απώλειας, ή ανασφάλειας! Και το πιο μεγάλο: να αντέξεις το βάρος του επίκεντρου! «Σαν μόνος, σαν χωρίς καμιά βοήθεια…»