Μακάρι να ήταν όλοι οι
άθεοι σαν τον Καζαντζάκη! Το αυτό και για τους τιμητές του! Μια συνταρακτική γενναία
ψυχή ήταν που τίμησε τον άνθρωπο και ύψωσε το μπόι του!
''Αγάπη πού ' ναι η εκκλησιά σου, βαρέθηκα πια τα μετόχια! ''
"Επειδή
το αδοκίμαστο και το απ´ αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι..." Οδυσσέας
Ελύτης
Ποιος
είπε ότι ο "βάλτος" σε εμποδίζει να ανθίσεις! Απόδειξη οι πανέμορφοι
λωτοί!
Χρόνια
πολλά σε όλους! Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού εντός, δεν είναι παρά η ανόρθωση της
Χριστότητάς μας! Ας μην ξεχνάμε πως το τοπίο είναι εντελώς διαφορετικό με Θεό
και εντελώς διαφορετικό χωρίς Θεό! Με την ζωοποιό δύναμη του Τιμίου Σταυρού,
την δύναμη της Χριστότητάς μας, τα αδύνατα γίνονται δυνατά!
Ας
θυμάμαι ποιος είναι ο σκοπός μου!
Μαθήματα
θαυμάτων
Ας
θυμάμαι ότι στόχος μου είναι ο Θεός!
Μαθήματα
θαυμάτων
Ας
θυμάμαι ότι δεν υπάρχει αμαρτία!
Μαθήματα
θαυμάτων
Ο Θεός
είναι ο μόνος στόχος που έχω σήμερα!
Μαθήματα θαυμάτων
Ας θυμηθώ
ότι με δημιούργησε ο Θεός!
Μαθήματα
θαυμάτων
"Ακόμα
κι η αρρώστια είναι ένα ψέμα που μας αφηγήθηκε ο κόσμος! Αρρωσταίνουμε, γιατί η
αρρώστια μας περιγράφτηκε, και έτσι γερνάμε και πεθαίνουμε, μιμούμενοι, χωρίς
να αμφισβητήσουμε ποτέ την αλήθεια τους"
Dreamer
"Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπάει, ένας
άνθρωπος που ονειρεύεται, μπορεί να αντέξει την ενέργεια που παράγει η απουσία
του πόνου!" Dreamer
Όλοι οι
άνθρωποι είναι όμορφοι όταν είναι ευτυχισμένοι!
Κανείς
ευτυχισμένος άνθρωπος δεν είναι κακός! Έχουμε την ευθύνη της χαράς μας!
Αναζήτησε την χαρά! Γεννηθήκαμε για την χαρά! Δεν ζητήθηκε ποτέ τίποτα άλλο από
τον άνθρωπο!
Ο νους
πάντα βρίσκει τρόπους να σκοτώνει την χαρά! Η χαρά είναι μια κατάσταση πέρα από
τον νου! Δεν την γεννά ο νους! Αναβλύζει από την ίδια την Χριστική φύση του
όντος μας!
Η χαρά
δεν είναι συναίσθημα υποκείμενο στις περιστάσεις, δηλαδή ανατρεπόμενο! Η χαρά
είναι βαθιά κατάφαση της ζωής! Είναι δοξαστική στάση ζωής προς το δώρο του να
ζούμε!
Υπάρχει
μια τραγική παρεξήγηση των "θρησκευομένων" ως προς την χαρά!
Γεννηθήκαμε, λένε, για να σηκώσουμε τον σταυρό μας! Τον σταυρό της θυσίας τον
σήκωσε ο Χριστός για να μας αφήσει την κληρονομιά της Ανάστασης! Ο μετά Χριστόν
άνθρωπος οφείλει να σηκώσει την Χριστότητά του, να ζήσει δηλαδή αναστάσιμα!
Είμαστε
προσκαλεσμένοι σε μια Γιορτή που ο νους μας δεν μας επιτρέπει παρά μόνο από
χαραμάδες να υποψιαστούμε! Ο τρόπος που σκεφτόμαστε, δημιουργεί ανάλογες
πραγματικό-τητες! Ακούγεται φιλοσοφικό αυτό, όμως είναι η πιο συγκλονιστική
αλήθεια που αφορά τον άνθρωπο! Η πραγματικότητα φαίνεται πανίσχυρη, άκαμπτη,
αμετακίνητη. Δεν είναι όμως παρά το κοινό συμφώνημα των κατοίκων της Γης!
Αν με τον
νου μπορούμε να αρρωσταίνουμε και να πεθαίνουμε, δεν μπορούμε να τον
επανεκπαιδεύσουμε ώστε αυτό να το αναιρέσει; Και να επιτρέψει να μείνει η
σελίδα της ζωής μας λευκή για να γράψει Ζώσα Ζωή η ίδια η Ζωή;
Βρισκόμαστε
στο κατώφλι της αρχαίας ανακάλυψης του ότι η Ζώσα Ζωή αρχίζει από κει που
τελειώνει η σκέψη!
Ο νους
δεν είναι σκέψη! Είναι Φως! Γνωρίζουμε μια παραφύση λειτουργία του νου που
παράγει πόνο και εντροπία!
Μόνο η αγάπη μπορεί να γεμίσει τον τρόμο του
κενού που φοβάται ο νους για να κάνει το πήδημα στο Άγνωστο!
Το
Άγνωστο είναι κι αυτό αγάπη!
Ευτυχώς η
τέχνη επιτρέπει στον άνθρωπο να παίρνει βαθιές ανάσες από την καταδυνάστευση
του νου! Σαν ενοχλητική αλογόμυγα δεν τον αφήνει να πιστέψει οριστικά πως του
αξίζουν τέτοια ασφυκτικά όρια!
Υπάρχει
το θρησκευτικό βίωμα ως θύρα για το υπάρχον Άγνωστο: και δεν εννοώ μόνον το
γνήσιο θρησκεύεσθαι σε γνωστή θρησκεία! Αλλά την μυστική συνομιλία με τον Εαυτό! Το Χριστικό σημείο εντός! Που, όπως και αν το ονομάσεις, με όποιους
τρόπους κι αν το αρνηθείς ή το λατρέψεις, είναι ΕΚΕΙ! Ο άνθρωπος κάνει
τεράστιες προσπάθειες να το αποφύγει, υποκαθιστώντας το με ιδεολογήματα και
παράπλευρες πραγματικότητες του νου! Έτσι εφευρίσκει την αμαρτία! Την αστοχία,
δηλαδή, της ύπαρξής του η οποία στο τέλος τον θανατώνει!
Σε ένα
"κλικ" παίζεται όλο! Μια ακαριαία είσδυση στην καρδιά του όλου
πράγματος είναι το μέγα ζητούμενο!
Όσο ο
νους αναζητά την Γνώση, άλλο τόσο υποσυνείδητα την σαμποτάρει με κάθε τρόπο,
εκλογικεύοντας την και προσαρμόζοντας την σε διαχειρίσιμα όρια! Κατά βάθος δεν
θέλει την αλήθεια! Και αντιπαθεί τα μέγιστα όσους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο
του την μεταφέρουν!
Όταν ένας
αγγελιοφόρος της αλήθειας φτάσει πολύ κοντά σου, μεταφέροντας το τελικό μήνυμα,
τότε ακριβώς το υποσυνείδητο ορθώνει μια τεράστια αντιπάθεια και διάθεση
αποδόμησης!
Ποιος
είπε πως ο άνθρωπος θέλει την αλήθεια; Μόνο την αλήθεια δεν θέλει! Αυτός που
την θέλει, εξάλλου, θα την βρει!
Αγαπά
πολύ ο άνθρωπος τις ψευδαισθήσεις του για να τις εγκαταλείψει για την αλήθεια!
Η αλήθεια είναι Φως! Όχι γνώση!
Στο Φως
όλα γίνονται φανερά! Δεν θέλει το Φως αυτός που έχει πράγματα να κρύψει! Τι
ανοησία! Αφού το Φως μετατρέπει σε Φως ό,τι φωτίζει!
Η
παραδοχή, η ομολογία, η εξομολόγηση είναι ακαριαία μετακίνηση σε τοπίο ελευθερίας! Καμία σχέση με το
ψυχόδραμα της ενοχής και της τιμωρίας!
Αντί για κερί, λουλούδια για όλες τις ψυχούλες!
Κι όμως οι πραγματικότητες του φωτός είναι υπαρκτές! Εδώ, στην
ύλη, στο αόρατο για τις αισθήσεις μας μέρος! ♥
Η πασχαλίτσα, το παιδικό μου παιγνίδι! ♥ Την κοίταζα με τις ώρες
μαγεμένη… Τόση χάρη σ’ ένα τοσοδά πλασματάκι!
Καινούργιος τρόπος να μαδάς την μαργαρίτα: Μ’ αγαπά, μ’ αγαπά,
μ’ αγαπά, μ’ αγαπά…
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου