Καλό Ταξίδι στο Φως μανούλα μου!

Παρασκευή, 25.4.2014, της Ζωοδόχου Πηγής

Πώς να μιλήσει κανείς για το πρόσωπο που τον έφερε στον κόσμο! Πώς να μιλήσω για την υπέροχη, την ωραία Ελένη!  Με έφερε στον κόσμο ύστερα από όνειρο που είδε: την Παναγία να με κρατά απ’ το χέρι… Σήμερα, μέρα της Ζωοδόχου Πηγής, της Παναγίας μας, την παραδίδω εγώ σε Εκείνην!

25 Απριλίου ήταν και η μέρα που αποχαιρέτησα 19 χρόνια πριν, το 1995, και την αγαπημένη μου πνευματική μητέρα Μαρί Τσιροζίδου, εδώ  απέναντι, στο κοιμητήριο της Καισα-ριανής!

Διάλεξε να φύγει του Αγίου Γεωργίου, στην ονομαστική γιορτή του πατέρα της! Και ο Θεός ήθελε να κηδευτεί σήμερα, της Παναγίας, το όνομα της οποίας είχε η μητέρα της και το έδωσε και σε μένα!  

Η μητέρα μας δεν ήταν μόνο όμορφη -πολύ όμορφη- ήταν ένας ιδιαίτερα ζωντανός άνθρωπος! Αγαπούσε την ζωή με πάθος! Έως το τελευταίο της λεπτό την αγαπούσε την ζωή! Και της άρεσε να την ζει με τα υψηλά της στάνταρντ!

Αυθεντική στα συναισθήματα και τις ιδέες της ήταν από την στόφα μιας γενιάς που εκλείπει… Ψυχή στέρεη με σταθερές αξίες και ιδέες! Η σχέση της με τον Θεό ήταν ουσιαστική, χωρίς ψευτο-υποκρισίες και τυπολατρίες. Προσκύνησε τρεις φορές τον Πανάγιο Τάφο και είχε  συγκλονιστεί με την παρουσία του Χριστού εκεί…

Άνθρωπος του καθήκοντος, αξιοπρεπής, ακέραιη! Αγαπούσε με πάθος την οικογένεια της στην οποία προσέφερε υποδειγ-ματικά: τους χαρισματικούς γονείς της -από τους οποίους διδάχτηκε την φιλοξενία και το ωραίο- τα αδέλφια της, τα ανίψια της και ιδιαίτερα τον Χαρίλαο, το αγγελούδι της,  που την χρειαζόταν πιο πολύ από όλους! Μέχρι τέλος του κρατούσε συντροφιά με τον λόγο της και την αγάπη της…

Αγαπούσε τον πατέρα μας, και στήριξε σε βάθος την ζωή του, αγαπούσε τα παιδιά της, εμένα και την αδελφή μου, για την οποία ήταν τόσο περήφανη που αξιώθηκε να την δει σε κορυφαία θέση στο δικαστικό σώμα!

Αλλά και τα εγγόνια της, τον Άγγελο και τον Ισίδωρο, οι οποίοι ήταν οι μεγάλοι έρωτες της ζωής της! Και τους κληροδότησε γενναιόδωρα όλα της τα καλλιτεχνικά ταλέντα -χορό, ηθοποιία, μουσική, τραγούδι, αλλά και την κλίση της στις ξένες γλώσσες καθώς είχε τελειώσει το γαλλικό σχολειό και μιλούσε τρεις ξένες γλώσσες, πράγμα σπάνιο για την εποχή εκείνη…

Αγαπούσε την πατρίδα της, και δεν δίστασε, κοριτσόπουλο ακόμα, να ενταχθεί, διακινδυνεύοντας την ζωή της, στην Εθνική αντίσταση κατά των Γερμανών -όντας το σπίτι της δίπλα στο Γερμανικό Διοικητήριο!- και να φυλακιστεί στις φυλακές της Αγυάς στην Κρήτη! Ψυχή γενναία, περήφανο γέννημα της Κρήτης!

Ο πατέρας της ήταν από το Ρέθυμνο των γραμμάτων, η μάνα της από τα Σφακιά, άνθρωπος της καλλιέπειας και της προσφοράς η οποία μάς άφησε τα περίφημα πλεκτά και τα υφαντά της για να θυμόμαστε την Κρήτη του πολιτισμού και του ωραίου! Η οικογένεια της περιέθαλψε κατά τον πόλεμο πολλές ψυχές! Τάισε και πότισε πολλούς ανθρώπους από το υστέρημά της …

Η θαυματουργική εικόνα της Παναγίας που δέσποζε στο πατρικό της σπίτι στα Χανιά, στην ενορία της Αγίας Μαγδαληνής, τους προστάτευσε από τους βομβαρδισμούς στο πόλεμο και από χίλια δυο κακά!   

Ως αθλήτρια άφησε ιστορία στο Καλλιμάρμαρο με το παράστημα της όταν ήρθε με το σχολείο της στην Αθήνα, μαθήτρια ακόμα στο Γυμνάσιο, από τα Χανιά!

Φιλομαθής, ενδιαφερόταν με ευρύτητα για τα πνευματικά θέματα. Συμμετείχε ως ομιλήτρια σε διαλέξεις θεολογικού και κοινωνικού χαρακτήρα στο «Ελληνικόν Φως» με παράλληλη φιλανθρωπική δραστηριότητα, αλλά και στην σχολή Γονέων στην Ηλιούπολη, την ενορία της, όπου ήταν ιδιαίτερα αγαπητή.

Της άρεσε το ωραίο! Ήταν αρχόντισσα! Θυμάμαι στην Κω -όπου ήταν αερολιμενάρχης ο πατέρας μας και ζήσαμε εκεί 7 χρόνια- το σπίτι μας να είναι στολισμένο, και το μεγάλο τραπέζι του σαλονιού γεμάτο από τα γλυκά που έφτιαχνε με τα χέρια της σε κάθε περίσταση, ακόμα και όταν παντρολογούσα τις κούκλες μου!

Την θυμάμαι στο Ηράκλειο μικρό παιδάκι πανέμορφη και αστραφτερή να μας καληνυχτίζει… Θυμάμαι ακόμα το άρωμα  της… 

Έζησε μια πλούσια κοινωνική ζωή δίπλα στον αεροπόρο πατέρα μας, έχοντας το σπίτι της ανοικτό με τα παροιμιώδη φαγητά της!

Λάτρευε την θάλασσα, την φύση, τα ταξίδια! Προσωπικότητα με υψηλή αυτοπειθαρχία και μέτρο, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση! Παράδειγμα για τα παιδιά μου! Ήταν βέβαιη για την εκπλήρωση του καθήκοντός της: προς την οικογένειά της, προς τα παιδιά της, προς την πατρίδα της! Ήταν αυστηρή στα κριτήρια της, αλλά και δίκαιη!

Γνώριζε η ψυχή της τον αόρατο, τον «απέναντι» κόσμο, είχε όμως την ελληνική στάση της επικέντρωσης στην ζωή που μας προσφέρεται εδώ, στην ομορφιά και την χαρά της! Τώρα βλέπει! Αν όπως λένε, τα παιδιά συνεχίζουν το κεντρικό μήνυμα των γονιών τους, και μάλιστα ανοίγουν ό,τι εκείνοι δεν άνοιξαν, σίγουρα βλέπει τώρα την Εκπλήρωση!

Η μητέρα μας ήταν ιδιαίτερα γοητευτικός άνθρωπος με έντονη παρουσία! Υψηλής ευφυΐας, με συγκροτημένη λογική και ταυτόχρονα χιούμορ, και αυτό το χαρακτηριστικό, σκωπτικό πνεύμα των Κρητικών!

Είχε καλά αισθήματα για όλους τους ανθρώπους, δεχόταν όμως την συναισθηματική εγγύτητα μόνον όταν ήταν αληθινή! Και δεν δίσταζε να σου πει ευθέως τα αδύναμα σημεία σου για να διορθωθείς!

Στο τέλος όλη η ανθρώπινη προσωπικότητα έλιωσε μέσα σε μια παιδική γλυκύτητα: έγινε ένα αθώο, καλό μωρό που λίγωνε την ψυχή μας! Αυτό το τόσο έντονο πνεύμα της υποχώρησε σε μια βαθύτερη απαντοχή και εσωτερική ησυχία!

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που συμπαραστάθηκαν στην μητέρα μου και φώτισαν τον χρόνο της δυσκολίας της: πρώτα απ’ όλα τον Στέλιο, τον καλό μας άγγελο,

την Ζωή την φυσικοθεραπεύτρια της και την Λαρίσσα που την φρόντισαν σαν δικό τους άνθρωπο, τους υπέροχους γιατρούς της -κυρία Χαραμή, Γιώργο Παπαφιλίππου, Σπύρο Βασδέκη και Δημήτρη Παπαδογιάννη- που συναίνεσαν και στήριξαν την επιλογή μου της κατ’ οίκον νοσηλείας της ώστε να της εξασφαλίσουμε βέλτιστη ποιότητα ζωής,

την Μιρέλα το τρίτο της εγγόνι, την Λήδα, την Λητώ, την Τώνια, την Ελένη, την Άννα Μαρία, την Χαρούλα, τον Παναγιώτη και όλα τα παιδιά! Όλους τους αγαπημένους μας φίλους που επί χρόνια την τίμησαν με τις γιορτές, τον λόγο και τα τραγούδια τους! Τα παιδιά μου, που ο ένας με το χιούμορ του και ο άλλος με το μπουζούκι του της χάρισαν αμέτρητες στιγμές χαράς πάνω από το κρεβάτι της! Και τέλος τον Νίκο, τον γαμπρό της -τον αφανή ήρωα…

Μαζί με τον αναστημένο Χριστό διάλεξε η ψυχή της να φύγει! Πέταξε στον ουρανό ήσυχα, ειρηνικά, αναστάσιμα, στο σπίτι της, με στοργή και φροντίδα!

Ας είναι όλα τα γενναία πνεύματα της Αποστολής να λυγίσουν το δρεπάνι του θανάτου!

Άγγελε μου, σ’ ευχαριστώ που μου χάρισες την μητέρα μου, έτσι όπως μας έδωσες χρόνο και όπως μου επέτρεψες να την ζήσω στο τέλος της ζωής της! Εκείνη δεν με ξαναφώναξε πια με υποκοριστικό αλλά με το όνομα μου: Μαρία!

Καλό Ταξίδι στο Φως, μανούλα μου! Προλάβαμε να αγαπηθούμε! Καλή αντάμωση εκεί που η αγάπη ήδη γνωρίζει! Στον αναστημένο κόσμο που μας υποσχέθηκε ο Χριστός! Αυτόν που άνοιξε με την δική του ανάσταση! Ο αγαπημένος σου προφήτης Ηλίας και ο αρχάγγελος Ραφαήλ τώρα είναι μαζί Σου! Ας μη ζητάμε τον Ζώντα μετά των νεκρών!

Εδώ εξάλλου θα έχεις συντροφιά για σαράντα μέρες την Μαρίτσα!

*