ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

10 Μαΐ 2014

Όταν προλάβεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, δεν υπάρχει θάνατος!

Ο αναστάς Χριστός είναι το νόημα του κόσμου!
Χριστός Ανέστη! H Ανάσταση είναι γεγονός πέρα από τον χρόνο και τον χώρο! Είναι η αληθινή ιστορία του ανθρώπου την οποία ήρθαμε να ομολογήσουμε στην Γη! Ως εν Ουρανώ και επί της Γης! ΤΩΡΑ είναι η στιγμή να εξομολογηθούμε: να ομολογήσουμε δηλαδή το μέρος εκείνο του εαυτού μας που θέλουμε να αλλάξει και με την χάρη του Θεού να μεταμορφωθεί σε Χριστότητα!
*
Όλη η ζωή του Χριστού είναι το Αναστάσιμο συμβάν
Ο Χριστός σαν πολύτιμο αγγείο με μύρο, μέσα σε έκρηξη αγάπης έσπασε, με την θυσία και την ανάστασή του, και το άρωμά του διαχύθηκε παντού μοσχοβολώντας σε όλα τα σύμπαντα! Εμείς είμαστε οι αποδέκτες της χάριτος αυτής! Αυτή την έκρηξη της αγάπης του Χριστού γιορτάζουμε στην Ανάσταση, σ’ αυτήν καλούμαστε να συμμετάσχουμε και να επισυμβεί στον καθένα από μας ατομικά. Γιατί η Ανάσταση είναι ακριβώς αυτό το σπάσιμο των ορίων, η καμπύλωση των χωροχρονικών συμβαινόντων ως προσκύνηση στο θεϊκό κέντρο: την Χριστότητα. Αυτό καλούμαστε να κάνουμε καθένας από μας! Ο δρόμος μας είναι ο αναστάσιμος δρόμος! Είναι ο δρόμος που δείχνει τον Χριστό και την Ανάστασή του! Και μας καλεί να συμμετάσχουμε κι εμείς σ’ αυτόν, και να ζήσουμε Ζώσα Ζωή.
*
Είναι συνταρακτικό να βλέπει κανείς τον άνθρωπο να νικά! Είναι συνταρακτικό να βλέπει κανείς τον άνθρωπο να νικά τον εαυτό του! Το πώς σφραγίζεται μέσα στο Μυστήριο της Ενότητας, το Μυστήριο του Χριστού, όταν δέχεται την χάρη του Θεού!

Αυτό ούτως ή άλλως δεν μπορεί να το κάνει το εγώ, ο άνθρωπος μόνος του! Πρέπει να καλέσει την χάρη και να την δεχτεί! Ένα ειρηνικό, ήσυχο και αναστάσιμο τέλος κάνουν μια καινούργια εγγραφή στο πνευματικό σώμα του ανθρώπου, μέχρις ότου λυγίσει οριστικά το δρεπάνι του θανάτου και περάσουμε στο δώρο της Αειζωίας που έφερε ο Ραφαήλ στην Γη. Μέχρι τότε, ας είναι να φεύγουν οι ψυχές αναστάσιμα! Χωρίς πόνο, χωρίς αγωνία, χωρίς το βάρος του «περάσματος».

Μωρό έρχεται ο άνθρωπος και μωρό φεύγει όταν λιώνει το ανθρώπινο μέρος και η ψυχή δέχεται τον Χριστό!
Ανοίγει έτσι την αναστάσιμή της διαδρομή. Ένα τέτοιο τέλος δεν έχει καθόλου πένθος ούτε γεύση θανάτου. Είναι αντιθέτως αναστάσιμο και νικητήριο επί του θανάτου! Επικράνθη ο Άδης και γαρ κατηργήθη! Η φυσική απουσία σχεδόν -ούτε συναισθηματικά- δεν πονά, γιατί ζεις  ότι η ψυχή ζει! Θα ήταν ασέβεια απέναντι στον Θεό να πενθείς την ζωή! Η ζωή είναι ζωή και συνεχίζει θριαμβευτικά την διαδρομή της, εφόσον το ανθρώπινο ον κατά την γήινη του ζωή καταφέρει να συνδεθεί με την Χριστότητα.
Έχουμε όλοι την απόλυτη ευθύνη να υπογράψουμε την αναστάσιμη προοπτική του ανθρώπου!

Η Μαγδαληνή είναι το Χριστικό ον που έχει ως αποστολή του την Ανάσταση! Την Ανάσταση του ανθρώπου!
Στις 4 Μαΐου φέτος η Εκκλησία μας εορτάζει τις Μυροφόρες, Η Μαγδαληνή είναι το ον που επέλεξε ο Χριστός για να αναγγείλει την Ανάστασή του!

Λέει το Ευαγγέλιο ότι πήγαν πρωί πρωί με την ανατολή του ήλιου οι γυναίκες στο μνήμα. Είχαν προηγηθεί ο Ιωσήφ ο Αριμαθείας και ο Νικόδημος -ο μεν πρώτος ζήτησε από τον Πιλάτο και έλαβε το σώμα του Χριστού για να το κηδεύσει, ο δε Νικόδημος παραχώρησε τον τάφο. Τοποθέτησαν το σώμα του Χριστού στο μνημείο αυτό και έκλεισαν την είσοδο του με λίθο.

Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι και οι δύο ήταν κρυφοί μαθητές του Χριστού. Ο Νικόδημος ήταν Φαρισαίος, ο δε Ιωσήφ ο Αριμαθείας ήταν βουλευτής, μέλος του Ιουδαϊκού Συνεδρίου. Είχε εξέχουσα θέση. Αντιλαμβανόμαστε πόσο διακινδύνευσαν με την κίνηση τους αυτή! Αυτό που δεν τόλμησαν οι μαθητές, οι οποίοι από όσο γνωρίζουμε, μετά την Γεσθημανή ήδη είχαν διασκορπιστεί, είχαν κρυφτεί για να διασωθούν. Ξέρουμε ότι στην Σταύρωση ήταν μόνον η Παναγία, η Μαγδαληνή και ο Ιωάννης. Δεν τόλμησαν λοιπόν οι φανεροί μαθητές του Χριστού να ζητήσουν και να κηδεύσουν το σώμα του. Την άλλη μέρα, μόνον οι γυναίκες έσπευσαν στον τάφο για να πλύνουν με μύρα το σώμα του, και να του αποδώσουν τιμές κατά τα έθιμα της εποχής. Οι μαθητές κρύβονταν!

Φτάνοντας εκεί, ο λίθος είχε μετατοπιστεί! Άγγελος Κυρίου στεκόταν μπροστά! Τους είπε να μεταφέρουν στους μαθητές και τον Πέτρο (έχει σημασία η αναφορά στον Πέτρο ο οποίος τον αρνήθηκε τρεις φορές και είχε τις μεγαλύτερες ενοχές!) πως ο Χριστός αναστήθηκε και να πάνε να τον συναντήσουν στην Γαλιλαία! Η Γαλιλαία ήταν η πατρίδα, ο τόπος των Ελλήνων. Είναι σημαντικό που τους καλεί στο σημείο από όπου ξεκίνησαν! Εκεί, στην λίμνη της, συνάντησε τους μετέπειτα μαθητές του και τους περισυνέλεξε! Και από αλιείς ιχθύων τους έκανε αλιείς ανθρώπων!

«Μη μου άπτου»!
Σύμφωνα με την αφήγηση άλλου Ευαγγελιστή, η Μαγδαληνή είδε τον Χριστό, στην αρχή νόμισε ότι είναι ο κηπουρός, και κλαίγοντας τον ρώτησε πού είναι το σώμα του Χριστού. Τότε εκείνος της φανερώθηκε! Η Μαγδαληνή έπεσε στα πόδια του! Και εκείνος της είπε «Μη μου άπτου»! Μην με αγγίζεις! Γιατί δεν ήταν ακόμα ο καιρός… Αυτή είναι η λιτή αφήγηση του Ευαγγελίου που μας δείχνει στον ιστορικό χρόνο πώς έλαβαν χώρα τα γεγονότα που άλλαξαν την ζωή του κόσμου! Γιατί  πάνω στην Ανάσταση του Χριστού θεμελιώνεται ο καινούργιος κόσμος! Η Νέα Γη και ο Ουρανός, όπως μας λέει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη.

Η Ανάσταση ως πνευματικό γεγονός έχει ήδη επισυμβεί! Και αυτό είναι η μεγάλη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος!
Ο Χριστός αναστήθηκε! Ο άνθρωπος αναστήθηκε εν τω Χριστώ! Η ανθρωπότητα είναι ήδη ευλογημένη και συγχωρημένη!

Δεν υπάρχουν όρια ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο
Ο άνθρωπος δεν θέλει να αγγίξει την «μεταφυσική» πραγματικότητα! Είναι σαν ένα δωμάτιο του οποίου την πόρτα δεν θέλει να ανοίξει. Δεν παίρνει την ευθύνη να το ανοίξει! Γιατί δεν ξέρει τι θα του βγάλει! Ή γιατί νομίζει ότι δεν θα μπορεί μετά να χαρεί την ζωή! Είναι μια κοινή τοποθέτηση αυτή! Είναι εντυπωσιακό πώς στο τέλος το άνοιγμα αυτό γίνεται με τρόπο φυσικό!

Ο άνθρωπος φοβάται το «μεταφυσικό»! Στο τέλος, αν η ψυχή είναι καθαρή, του χαρίζεται αυτό το άνοιγμα! Καθόλου μέσα από σκέψεις ή ιδέες, αλλά ως υπαρξιακό γεγονός! Σαν να ανοίγει αυτή η πόρτα, και την ενσωματώνει! Είναι συνταρακτικό!

Η απόσταση ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο είναι ψευδής! Δεν υπάρχει!
Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος είναι ευτυχής και ήσυχος και ευλογημένος μόνον όταν ενωθούν τα κομμάτια του εαυτού του! Το κλειστό με το φανερό, το ορατό με το αόρατο. Επειδή είμαστε γεννήματα του Θεού, γεννήματα της Αγάπης, η απόσταση αυτή ουσιαστικά είναι ψευδής! Δεν υπάρχει! Υπάρχει φαινομενικά, επειδή ο νους την εφευρίσκει και την κάνει μέρος του!

Ούτε ο θάνατος υπάρχει!
Κι αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ψέμα! Αφού μόνον ο Θεός υπάρχει! Οτιδήποτε άλλο είναι μια θλιβερή παρένθεση που μόνο πονάει τον άνθρωπο, μέχρις ότου αποφασίσει να υπογράψει ότι δεν την θέλει πια! Εμείς είμαστε εδώ για να δείξουμε τον αναστάσιμο δρόμο! Και καλούμε τις συνειδήσεις των ανθρώπων που έρχονται κοντά μας να υπογράψουν αυτήν την ανάσταση! Για τον εαυτό τους, για την ανθρωπότητα, για τον κόσμο! Αυτό το αποτρόπαιο θέαμα του να παραχώνεται στην γη ο άνθρωπος πρέπει κάποτε να σταματήσει! «Τα νεκροταφεία να γίνουν άλση και οι νεκροθάφτες κηπουροί!»

Η πραγματική προοπτική του ανθρώπου είναι η Αειζωία!
Αυτό ίσως να ακούγεται ως ευσεβής πόθος! Είναι όμως η πραγματική προοπτική του ανθρώπου! Η ευθύνη μας είναι μεγάλη: να την αποδεχτεί η συνείδησή μας και να την υπογράψει! Γιατί αν ο άνθρωπος πεθαίνει, τίποτα δεν έχει νόημα! Όλο το νόημα βρίσκεται στον αναστάντα Χριστό! Ο αναστάς Χριστός είναι το νόημα του κόσμου! Πέρα από αυτό το συνταρακτικό υπαρξιακό γεγονός, δεν υπάρχει τίποτα που να δίνει ελπίδα και προοπτική στον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα είναι το μόνο γεγονός που συνέβη ποτέ! Όλα τα άλλα είναι ψέμα! Ακόμα και η παρουσία του ανθρώπου εδώ, σ’ αυτά τα ψευδαισθητικά επίπεδα! Ο άνθρωπος έχει πνευματική του πατρίδα τον Ουρανό!
  
Μητέρα μας είναι η Παναγία, Πατέρας μας ο Χριστός, και αδέλφια μας όλοι οι άνθρωποι!
Όταν φύγουν και οι δύο σου φυσικοί γονείς, αυτό που ζεις  μέσα σου είναι -όταν το τέλος είναι ευλογημένο και αναστάσιμο- πως μητέρα μας είναι η Παναγία, Πατέρας μας ο Χριστός και αδέλφια μας όλοι οι άνθρωποι! Δεν υπάρχει μοναξιά ούτε χωρισμός! Η συνάντηση μας εδώ στην Γη κάτω από οποιαδήποτε μορφή, οποιαδήποτε σχέση, είτε φιλική είτε «τυχαία» είτε σχέση οικογενειακή ή ερωτική, δεν είναι παρά συνάντηση που ζητά την εκπλήρωσή της! Και η εκπλήρωση βρίσκεται πάντοτε στο Μυστήριο της Αγάπης, το Μυστήριο της Ενότητας!

Όταν κάτι είναι αληθινό, καίγεται όπως το διαμάντι, ολόκληρο! Δεν αφήνει στάχτη!
Όταν μια ζωή ζήσει ευλογημένα δεν αφήνει τίποτα πίσω της! Ούτε πικρίες, ούτε συναισθήματα απώλειας! Πολλώ δε μάλλον μεταφυσικό φόβο! Γιατί ο Θεός είναι το ίδιο το Μυστήριο της Ενότητας!

Όταν προλάβεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, δεν υπάρχει θάνατος!
«Προλάβαμε ν’ αγαπηθούμε!» Δεν έμειναν ανθρώπινες εκκρεμότητες… Όταν προλάβεις ν’ αγαπηθείς με τον άλλον μένει μόνο το Μυστήριο της Αγάπης, το Μυστήριο της Ενότητας. Δεν υπάρχει γεύση θανάτου! Μόνο η ευλογία του Μυστηρίου του Θεού!

Η πνευματική πραγματικότητα των Ορθοδόξων
Όλα όσα γνωρίζουμε ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι δεν είναι απλά λόγια! Είναι πνευματική πραγματικότητα. Το μόνο που θα έπρεπε να απασχολεί τον άνθρωπο, τον καθέναν από μας, είναι σε τι κατάσταση κρατά την ψυχή του, σε τι καθαρότητα και ευγένεια! Σε τι σχέση με τον Ζώντα Θεό!

Να επιστρέψουμε σαν παιδιά: καθαροί, ελεύθεροι «άδειοι»!
Ο κόσμος αυτός θα παρέλθει! Ο «χωρικός» μας χρόνος θα λήξει. Και το μόνο που μένει είναι τι καλό κάναμε στον εαυτό μας και τον κόσμο! Και σε ποια κατάσταση καθένας από μας θα επιστρέψει την ψυχή του στον Χριστό που του την έδωσε! Το ζητούμενο είναι να επιστρέψουμε σαν παιδιά: καθαροί, ελεύθεροι «άδειοι»! Είναι συγκλονιστικός ο συμβολισμός του κενού μνημείου! Ο Χριστός αναστήθηκε! Το θαύμα έχει συντελεστεί! Μη ζητάτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: