Στην πραγματικότητα χρειάζεσαι τον χρόνο για να
αποδεχτείς το να δώσεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά! Να χαριστείς έως τέλους!
Δωρεάν! Όποια κι αν είναι η αφορμή!
Ο μάγος
μπορεί και από το πιο ευτελές υλικό να παράγει μαγεία! Μην ασχολείσαι με το
υλικό αλλά με το Θαύμα!
*
Μέσα στον ετεροχωροχρονισμό που ζούμε ας είναι
κύριο μέλημά σου η Επιστροφή!
Πρέπει να
επιστρέψουμε στην Πατρίδα! Στο εδώ και το τώρα της Παρουσίας!
Ο
Αγαπημένος σε κοιτά να διαμαρτύρεσαι, να τον διδάσκεις, να τον νουθετείς, να
του υποδεικνύεις, με το ίδιο αδιασάλευτο βλέμμα της απόλυτης αγάπης που
γνωρίζει αυτό που εσύ χρειάζεται να ενθυμηθείς!
*
Η τέχνη
είναι αγάπη! Ωστόσο, όντας ένα από τα εκφραστικά της μέσα, δεν μπορεί να είναι
πάνω από την ίδια την αγάπη! Εντούτοις όταν η τέχνη αγγίζει πραγματικά την
καρδιά ανάβει τον μαγικό σπινθήρα!
Το δικό
σου λίγο μπορεί για τον άλλον να είναι πολύ! Μην του το στερείς!
*
Έχεις δίκιο: και το Ταξίδι είναι εξίσου
ευλογημένο με τον προορισμό! Αλλά μην αργείς!
Το εγώ
δεν παραδίδει το τιμόνι στον Θεό! Θέλει να έχει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας
του! Όμως η μόνη ελευθερία είναι στην παράδοση! Στην ταύτιση! Πού; Με ποιον;
Στον Εαυτό Σου! Με τον Εαυτό Σου!
Μέσα στο
δώρο του χρόνου ανακαλύπτει και ξεδιπλώνει ο άνθρωπος τον θεϊκό του εαυτό!
Μέχρι να ανοίξει το δώρο της χάρης! Τι είναι χάρις; Εδώ και τώρα ο Θεός είναι
στο τιμόνι!
*
Κάθε ψυχή ανάλογα με την ιστορία της έχει
διαφορετικά πράγματα να χάσει και να βρει!
Ο Θεός
αγαπά την έκφραση της διαφορετικότητας! Όταν δεν αναιρεί το Μυστήριο της
Ενότητας! Όταν το "διαφορετικό" το αγαπάς!
''Αυτός
που θα χάσει την ψυχή του θα την βρει!" είπε ο Χριστός μιλώντας για την
παράδοσή της σε εκείνον!
Όσο έχεις
"εαυτό" υπερασπίζεσαι την αυθεντικότητά του! Μέχρι να τον αφήσεις να
χαθεί -να βρεθεί- στην Θεϊκότητα!
*
Η αγάπη είναι η κορυφή του παγόβουνου της Γης!
Αγαπάς το "άλλο"! Η ταύτιση, ο Έρωτας είναι το Τέλεσμα!
Δεν
υπάρχει αλήθεια χωρίς τον Αληθινό!
Και όμως
ο Θεός σ' αγαπά ό,τι κι αν κάνεις! Απλώς εσύ πληγώνεις τον εαυτό σου όσο δεν
βρίσκεις μέσα σου την αγάπη που σώζει...
*
Τόσες ζωές σε μιά!
Είμαστε
το αποτέλεσμα των σκέψεών μας!
Βούδας
"Να
φοβάστε γενναία! Να σιχτιρίζετε τον διάολο!"
"Να
αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο, δεν είναι τρέλα ούτε ουτοπία! Είναι δικαιοσύνη!
"
*
Στους αγαπημένους "εχθρούς": Κρίμα που μείνατε στους ρόλους και
προσπεράσατε την αγάπη...
Αφού
εξαντλήσουν όλα τα παιγνίδια τους πάνω Σου, ή θα φύγουν ή θα σε αγαπήσουν!
Ο νους
φαντάζεται υπερφυσικά τα όντα του Ουρανού! Προσπερνά έτσι το αθώο γέλιο του
Αγαπημένου...
*
Όσο πιο σοβαρός γίνεσαι με την ζωή σου τόσο πιο
πολύ γελάς!
Δεν
υπάρχει τίποτα για το οποίο να μην μπορείς απλώς να γελάσεις αντί να θιγείς!
Αυτός που
δεν σου ζητά τίποτα μπορεί να σε χωρέσει όπως είσαι, με τις αντιθέσεις σου, με
το φως και το σκοτάδι σου! Ο ελεύθερος από σένα! Αυτός σε αγαπά! Εσύ δεν
μπορείς ακόμα να τον αγαπήσεις! Μέχρι να ελευθερωθείς!
*
Μόνον αυτός που δεν σου ζητά τίποτα μπορεί να
σε λυτρώσει!
Δεν
μπορείς να φτιάξεις "σχέση" μαζί του, μόνο να ταυτιστείς μαζί του
μπορείς!
Ο
Αγαπημένος μιλώντας διορθώνει αυτά που περιγράφει!
Η
υψηλότερη εκπαίδευση είναι αυτή που δεν φαίνεται!
*
Πότε σταματά η εκπαίδευση; Όταν πάψεις να
θίγεσαι!
Στο τέλος
επιστρέφεις στην αυθόρμητη φυσική κατάσταση του παιδιού! Ενός σοφού παιδιού που
ξέρει να παίζει όμορφα!
Δεν
υπάρχουν όρια στην δύναμη του φωτός εντός!
Πίστη
είναι η σιωπηλή φωνή εντός που σου λέει ναι όταν ο κόσμος έξω σου λέει όχι!
*
Και όμως η αθωότητα ανακτάται! Με χάρη!
Διαφορετικά δεν θα έλεγε ο Χριστός «Ιδού
εγώ τα κάνω όλα νέα!»
Αυτοί που
φεύγουν από τα Μεγάλα πριν ολοκληρωθούν για αυτούς, είναι σαν να μην προσήλθαν
ποτέ!
Ο
Εωσφόρος έφυγε από την μέση! Δεν έμεινε μέχρι τέλους! Δεν άντεχε λέει να δει
τον άνθρωπο Θεό!
*
Όταν γίνεις φίλος με τον εαυτό σου δεν θα είσαι
ποτέ μόνος!
Πρόσεχε
πώς «κλείνεις», πώς τελειώνεις τα πράγματα. Να τα ολοκληρώνεις απαλά, αφήνοντάς
τα ταυτόχρονα ανοιχτά στην ατέρμονη ευλογία της Ζωής…
Η αλήθεια
δεν τεμαχίζεται! Είναι ενιαία! Είναι το μυστήριο της Ενότητας! Πολλαπλή αλλά εν
τη Μονάδι!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου