Θύτης και θύμα, δυο όψεις του ίδιου νομίσματος!

Και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα! Γι’ αυτό ο Χριστός είπε: «Αγάπα τον εχθρό σου!» Μόνο έτσι τελειώνει ο πόλεμος! 

Το εγώ δεν γνωρίζει την υπομονή!  Δεν πιστεύει στο θαύμα γιατί δεν γίνεται την στιγμή που το θέλει! 

*

Σοκαριστικές οι εκλογικεύσεις και οι ψυχολογικές διευθετήσεις αυτών που δεν γνωρίζουν την αγάπη!

Έτσι είναι «φυσιολογικό» να φεύγουν τα παιδιά από το σπίτι όσο γίνεται πιο νωρίς για να «αυτονομηθούν» και να «αναπτυχθούν», να καταλήγουν οι γονείς στα γηροκομεία, να κόβουμε ό,τι μας ενοχλεί κ.λπ.! Και όμως η ευτυχία, η ανάπτυξη, η ολοκλήρωση, βρίσκονται μόνο στο ευλογημένο μαζί της αγάπης! Η αγάπη είναι η μόνη ελευθερία! Και ελευθερία δεν είναι άλλος τόπος αλλά άλλος τρόπος! 

*

Τόση ψυχοπάθεια, κατάθλιψη, δυστυχία γιατί χάνουμε το ευλογημένο μαζί!

Το ανοικτό σπίτι, την γειτονιά, τους τόπους επικοινωνίας: το καφενείο, την ταβέρνα (ως εμπειρία φόρτισης -στο καφενείο μιλούν, ενημερώνονται, συζητούν, διαπληκτίζονται, και αποφόρτισης -στην ταβέρνα χαλαρώνουν, πίνουν και τρώνε, τραγουδούν και χορεύουν μαζί!) αλλά και την εκκλησία -ως τόπο κοινού πνευματικού βιώματος!  

*

 Η Αθωότητα είναι επιλογή! 

Δεν είναι τυχαίο που η ψυχανάλυση είναι προϊόν της εβραϊκής σκέψης που αγνοεί την συγχώρηση!

Η μόνη ψυχοθεραπεία βρίσκεται στο να συγχωρείς και να αγαπάς! Αυτή είναι εξάλλου η φύση σου! Δεν χρειάζεσαι κανέναν να σου αναλύσει το κακό, το λάθος, τον φταίχτη, τον αίτιο! Όταν εσύ είσαι αθώος δεν υπάρχει κανείς ένοχος!

*