Τι κι αν ο κόσμος μάταιος, έχεις μιλήσει ελληνικά!

Τι κι αν ο κόσμος μάταιος

Έχεις μιλήσει ελληνικά
Ως «εις τον έπειτα χρόνον» 
Κι από την ομιλία σου ακόμη
Βγάνουν θυμίαμα οι θαλασσινοί κρίνοι...
Γ.Σαραντάρης

I'm not looking for the right answer!
I'm looking for you!
Mooji 

*

Η άγια καθημερινότητα

Κάθε μέρα το λευκό χαρτί και το μωβ μελάνι είναι σταθερή χαρά! Όπως και το παιδικό μου δωμάτιο με το ευφρόσυνο φως από το ταρατσάκι! Το ηχητικό θυμίαμα με τον ιαματικό του ήχο –γκλιν γκλιν γκλιν… Η  μυρωδιά από το λιβάνι… Τα πρόσωπα των αγίων… Η φωτογραφία της μανούλας μου που η αίσθησή της είναι ολοζώντανη και την καλημερίζω… Το να κλείνω τα μάτια και να μπαίνω στην κρυστάλλινη αγκαλιά του Χριστού… Τα μάτια Σου! Τα μάτια όσων έχουν Θεό! Τα αθώα μάτια της Φρέγιας, της Αύρας, του Μάικ (τα αγαπημένα μας σκυλιά)… Τα λουλούδια… Η αγαπημένη μουσική… Ο ιερός λόγος… Η θάλασσα… Ένας καφές… Το πρόσφορο… Γλυκό κρασί… Επικοινωνία με άγνωστους-γνωστούς…

*

Όταν κοιτάς από ψηλά

Από μια άποψη μακάριοι οι άνθρωποι που δεν βλέπουν! Έχουν την πολυτέλεια να ασχολούνται με τα ασήμαντα!

Χάνουν εντούτοις την ομορφιά του θεικού γίγνεσθαι!

Αλλάζει όψεις το θεϊκό ον! Αλλάζουν τα Δώρα! Αλλάζει η ευεργεσία! Κι εσύ βλέπεις το ίδιο ανθρώπινο πρόσωπο!

*

Οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα!

Δεν έχω ιδιαίτερες σκέψεις! Τι σημαίνουν οι σκέψεις; Δεν υπάρχουν, γι’ αυτό δεν σημαίνουν τίποτα! Όμως ο νους μου είναι μέρος της δημιουργίας, μέρος του Δημιουργού του! Δεν θα ήταν καλύτερα να ενωθώ με την σκέψη του σύμπαντος παρά να καλύπτω αυτό που είναι πραγματικά δικό μου με τις αξιολύπητες και χωρίς νόημα «ιδιωτικές» σκέψεις μου;

Μαθήματα θαυμάτων

*