Από τον Ηράκλειτο έως τον Πλάτωνα και από τον Πλάτωνα έως τον Ιησού,

διακρίνουμε αυτό το «δέσιμο» που φτάνει κάτω από διάφορες μορφές ως τις ημέρες μας και που μας λέει περίπου το ίδιο: ότι εντός του κόσμου τούτου εμπεριέχεται και με τα στοιχεία του κόσμου τούτου ανασυντίθεται ο άλλος κόσμος, ο «πέραν» η δεύτερη πραγματικότητα η υπερτοποθετημένη επάνω σ' αυτήν όπου παρά φύσιν ζούμε. Είναι μια πραγματικότητα που τη δικαιούμαστε και που από δική μας ανικανότητα δεν αξιωνόμαστε.

Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε εποχές υγιείς το κάλλος ταυτίσθηκε με το αγαθόν και το αγαθόν με τον Ήλιο. Κατά το μέτρο που η συνείδηση καθαίρεται και πληρούται με φως, τα μελανά σημεία υποχωρούν και σβήνουν αφήνοντας κενά που -όπως ακριβώς στους φυσικούς νόμους- τα αντίθετά τους έρχονται να πληρώσουν τη θέση τους.

Οδ. Ελύτης 

* 

Όταν κατανοήσεις ότι δεν υπάρχει τίποτα αδύνατον όταν είσαι συντονισμένος με την Άγια Δύναμη, το Τοπίο αλλάζει!

Και γίνεσαι συνδημιουργός στην υπέροχη Δημιουργία του Φωτός! 

''Ατάραχος μπροστά στην καταιγίδα!" έλεγε ο Μορύα... Μην υπογράφεις ποτέ ποτέ ποτέ τίποτα λιγότερο από την πληρότητα της θεϊκής σου καταγωγής! 

Να λες: «Τα καταφέραμε μια ακόμα μέρα!» 

Να είσαι ρεαλιστής! Να πατάς και με τα δυο σου πόδια γερά στα σύννεφα!

Γκάντι

*